طبقه کارگر در امریکا بر می خیزد؟

چهارشنبۀ گذشته، دوم نوامبر، در اوکلند (Oakland)، شهری بندری در ایالت کالیفرنیا، دهها هزار نفر به اعتصاب عمومی دست زدند. آخرین اعتصاب عمومی در امریکا شصت و پنج سال پیش، در 1946، و از قضا در همین شهر اوکلند روی داده بود.
اعتصاب عمومی اوکلند در ادامۀ جنبشی برگزار می شود که اکنون در امریکا و جهان به «جنبش اشغال» مشهور شده است. «جنبش اشغال»، کمتر از دو ماه پیش، در شنبه 17 سپتامبر وقتی آغاز شد که کمتر از 150 نفر پارکی در محلۀ بانکی نیویورک را با شعار «وال استریت را اشغال کنید» به اشغال درآوردند.

  «اوکلند را اشغال کنید» نیز از 10 اکتبر در میدانی در مقابل شهرداری آغاز شد و همان شب ده بیست نفر در میدان چادر زدند تا اشغال میدان را ادامه دهند. پنج روز بعد تعداد تظاهر کنندگان در میدان از دو هزار نفر بیشتر شد، و پلیس و مقامات شهر به سرعت در صدد برآمدند تا به بهانۀ «خشونت، حمله، تهدید و ارعاب» اشغال کنندگان را از میدان بیرون کنند. شب 25 اکتبر پلیس با پرتاب گاز اشک آور به اشغال کنندگان حمله کرد، که طی آن جوانی به نام «اسکات اولسن» به شدت زخمی شد و اکنون در بیمارستان بستری است. اسکات اولسن پیشتر سرباز بود و در عراق خدمت کرده بود، و اکنون دو سال است که عضو کمپین «سربازان برای صلح» و از فعالان ضد جنگ در امریکاست. در اعتراض به این خشونت پلیس بود که «اوکلند را اشغال کنید» برای یک هفته پس از این واقعه به اعتصاب عمومی فراخوان داد.

فراخوان اعتصاب اعلام می کرد که برای چهارشنبه 2 نوامبر هیچکس بر سر کار نمی رود و مدارس و دانشگاه هم تعطیل خواهند بود، و مشخصا از کارگران می خواست که «همۀ کارگران اعتصاب کنند، یا اعلام کنند مریض اند، یا مرخصی بگیرند، یا صاف و ساده همراه سایر همکاران خود محیط کار را ترک کنند.» همچنین از دانش آموزان و دانشجویان خواست تا «همه مدارس و دانشگاه را ترک کنند و به کارگران در مرکز شهر بپیوندند.»همچنین خطاب به بانک ها و شرکت ها تأکید کرد که «همۀ بانک ها و شرکت های بزرگ باید این روز را تعطیل کنند، والّا تظاهر کنندگان به محل آنها راهپیمائی کرده و اشغال شان می کنند.»

در روز دوم نوامبر، چندین صف راه پیمائی بزرگ از نقاط مختلف شهر به سوی بانک ها و شرکت های بزرگ در مرکز شهر سرازیر شدند و بسیاری از آنها را عملا تعطیل کردند. پلیس جرأت دخالت نکرد و از صف تظاهرات دور ایستاد. در غروب چهارشنبه هنوز بیش از بیست هزار نفر در صف تظاهرات بودند. (جمعیت اوکلند کمتر از 400 هزار نفر است.) حرکت تظاهر کنندگان به سمت اسکله های بندر عملا بندر را تعطیل کرد.

به نظر یکی از فعالان حاضر در اعتصاب اوکلند، «در امریکا، تأثیر این روز بر آگاهی سیاسی و احساس اینکه چه چیزی ممکن است، عظیم است. دو ماه پیش، قابل تصور نبود که یک اعتراض که تاریخ انتهایش نامعلوم است در مرکز شهر اوکلند حول تقابل طبقاتی سازمان یابد. یک ماه پیش قابل تصور نبود که «اوکلند را اشغال کنید» بتواند دو هزار نفر را بسیج کند، چه برسد به اینکه فراخوان اعتصاب عمومی بدهد. یک هفته پیش قابل تصور نبود که چنین فراخوانی با موفقیت مواجه شود… جنبش اشغال یک پیروزی بزرگ بدست آورده چون توانسته سیاست در امریکا را بازتعریف کند، دشمن را تشخیص دهد (یا شاید باید گفت آشکارش کند و نام رویش بگذارد) تا میلیونها نفر این دشمن را هدف بگیرند، و در قالب فوق اکثریت طبقه کارگر، توانمند شوند و بر منطق سیاسی «گروه های کوچک هم-منفعت» غلبه کنند.»(1)

اعتصاب عمومی اوکلند نخستین حرکت طبقه کارگر امریکا در واکنش به بحران اقتصادی نیست. در آغاز سال 2011، وقتی دولت ایالتی ورشکستۀ ویسکانسین برای جبران کسر بودجه، در عین کاهش مالیات سرمایه دارها، قراداد دستجمعی برای کارگران بخش دولتی را غیرقانونی اعلام کرد اعتراضات متشکل کارگران بالا گرفت و در 26 فوریه، درست همزمان با اوج گرفتن انقلاب در مصر، صد هزار کارگر در مرکز ایالت تظاهرات کردند. و در ماه مارس پلیس تنها با رگبار گلوله توانست مقر فرمانداری ویسکانسین را از تعرض تظاهر کنندگان مصون نگاه دارد. اما اعتصاب عمومی اوکلند، که بر محور نیروی طبقه کارگر اعتراض شهری را رهبری کرد، اکنون بر متن یک جنبش عمومی علیه نابرابری اقتصادی و سرکوبگری پلیس روی می دهد. جنبش عمومی که خود را جنبش 99% مردم می داند.

زیرنویس:
1) Isaac Steiner, ”Live Updates from the Oakland General Strike”, November 2, 2011,http://www.solidarity-us.org/site/node/3449

ایرج آذرین - 4 نوامبر 2011

به نقل از به پیش! شماره 69، یکشنبه 15 آبان 1390، 6 نوامبر 2011