نان و گل سرخ

نان و گل سرخ

ما در اینجا از دغدغه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه می گوئیم...
نان و گل سرخ

نان و گل سرخ

ما در اینجا از دغدغه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه می گوئیم...

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد

تعرض و تهاجم گسترده دولت اسلامی حاکم بر ایران به معیشت و منزلت کارگران و زحمتکشان کشورمان به هیچ وجه امر تازه ای نیست بلکه پدیده ای همزاد جمهوری اسلامی در تمامی طول موجودیت آن بوده است.
ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی ایران، به معنای واقعی یک جهنم سوزان و یک زندان بزرگی برای اکثریت شهروندان جامعه‌مان است. در چنین موقعیتی نه تنها زندانیان سیاسی، بلکه بسیاری از انسان‌ها به دلایل اجتماعی و اقتصادی در زندان‌ها هستند.  در فقدان آزادیهای بی قیدو شرط سیاسی زندانها پر میشود از کسانیکه بعناوین مختلف قدرت حاکم را زیر سوال برده باشند. کشور ایران اکنون چنین جهنمی برای میلیونها مردم کارگر وزحمتکش وآزادیخواه است. خشونتی سازمان یافته وقانونی شده که میلیونها انسان را به زندگی سه برابر زیر خط فقر مجبور میکند وهرگونه تلاش آنها برای متشکل شدن ودفاع از خود وکودکانشان را با شکنجه وزندان پاسخ میگوید . به زنان همچون اسرای جنگی نگاه میکند ورفت وآمدشان را تحت کنترل نظامی قرار داده است. به نحوی که ایران به جهنم زنان وخانواده های کارگری تبدیل شده است. کارگران نه تنها حق اعتراض وتشکل ندارند بلکه حتی حق برگزاری مراسم اول ماه مه راهم ندارند. کسانی که حداقل حقوق کارگری را در حد فلاکت رسانده اند باید هم از میلیونها خانوارکارگری بترسند تا مبادا چون سیل به خیابان جاری شوند وپایه های حکومت وآقازاده های پورشه سوارشان را جاروب کنند. بخاطر همین ترس است که سالهاست فعالین کارگری در زندان بسر میبرند یا زیر شمشیر وثیقه زندگی میکنند . بخشی ازفعالین کارگری از جمله شاهرخ زمانی ، محمد جراحی ، بهنام ابراهیم زاده، رسول بداقی ، جعفر عظیم زاده و جمیل محمدی به جبس های سنگین محکوم شده اند..همه میدانیم زندانیان سیاسی تحت شکنجه ها و فشارهای شدید جسمی و روحی قرار دارند و برخی از آنان بطور مشکوک در زندانهای جمهوری اسلامی جان باخته اند. این سیاست ادامه و روی دیگر همان اعدامهای سبعانه رژیم است. جمهوری اسلامی ایران مسئول و مسبب جان باختن افشین اسانلو و دیگر زندانیان سیاسی جانباخته است. همکنون دهها فعال کارگری در بند و صدها زندانی سیاسی در شرایطی مشابه قرار دارند و جانشان کاملا در خطر است.

آزار و بازداشت فعالین کارگری توسط مقامات و مامورین جمهوری اسلامی ایران با شدت تمام ادامه دارد و کلیت این نظام و دولت “تدبیر و امید” آن نشان داده اند که در دشمنی با طبقه کارگر و فعالان کارگری آماده اند که گوی سبقت را از یکدیگر بربایند
اما کارگران ایران و فعالآن زندانی شده کارگری تنها نیستند. بر عهده ماست که در پشتیبانی و حمایت از انها اقدامات ضروری را انجام داده و هم طبقه ای ها و مردم مترقی جهان را به همبستگی و حمایت از آنها جلب کنیم
رحمت ابراهیمی

کارگر زندانی، زندانی سیاسی آزاد باید گردد
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی ، زنده باد سوسیالیسم