نان و گل سرخ

نان و گل سرخ

ما در اینجا از دغدغه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه می گوئیم...
نان و گل سرخ

نان و گل سرخ

ما در اینجا از دغدغه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه می گوئیم...

ایران با ۵۵ درصد اعدام‌ها، صدر نشین در جهان !

“سازمان عفو بین‌الملل” (Amnesty International ) گزارش سالانه خود در مورد اعدام در سطح جهان را امروز سه شنبه (٢٢ فروردین برابر با ١١ آپریل)را تحت عنوان ” حقوق بشر و اعدام در سال ٢٠١۶” منتشر کرد. علارغم کاهش موارد اعدام در ایران در سال ۲۰۱۶ در مقایسه با سال ٢٠١۵ میلادی، اما رژیم اسلامی حاکم بر ایران ، ۵۵ درصد کل اعدام‌های جهان را به خود اختصاص دادە است.  این سازمان غیردولتی ناظر بر حقوق بشر کە دفتر مرکزی آن در شهر “لندن” قرار دارد، در سال ١٩۶١ توسط “پیتر بننسون” کە یک وکیل کارگری بود، به منظور ” حمایت از افرادی کە توسط دولت های استبدادی دستگیر و زندانی می شدند، تآسیس شد.” این سازمان اکنون بیش از ٣ میلیون عضو و ٧ میلیون سمپات دارد . طبق گزارش “عفو بین الملل” کشور چین با اعدام بیش از ١٠٠٠ نفر در سال ٢٠١۶ آمار بیشترین اعدامی ها را دارد. این کشور انتشار علنی آمار اعدامها را جزو “اسناد دولتی” می داند و از اعلام دقیق آن امتناع می ورزد. رفتار دولتمردان ایران نیز در اعلام دقیق آمار اعدام ها مشابه حاکمان چین است . میزان اعدام ها در ایران نسبت به جمعیت کشور، از لحاظ تعداد اعدام ها از کشور چین بیشتر است و ایران مقام اول را در جهان به خود اختصاص داده است. در ایران در سال ۲۰۱۶ میلادی با جمعیت نزدیک به ٨٠ میلیون نفر، مجموعا ۵۶۷ مورد اعدام ثبت شده‌است . در مقابل آمار اعلام شدە حکومتی بسیاری و از جملە نهادهای غیرحکومتی و مدافعین حقوق انسانها در داخل و خارج کشورمعتقدند کە این آمار درست نیست و رژیم اگاهانه و عامدانه از اعلام واقعی آمار اعدام ها خودداری می ورزد . کشور چین با یک میلیارد و چهارصد میلیون نفر جمعیت ، ١٠٠٠نفر اعدام در سال گذشتە داشتە است . با مقایسە این دو آمار، مشخص می شود کە شمار اعدام‌ها در ایران، ۵۵ درصد کل موارد ثبت ‌شده در جهان است و جمهوری اسلامی مقام نخست را در اعدام در جهان دارد.

طبق گزارش “سازمان عفو بین الملل ” چین با ١٠٠٠ اعدام ، ایران با ۵۶٧ اعدام ، عربستان سعودی با ١۵۴ اعدام ، عراق با ٨٨ اعدام و پاکستان با ٨٧ نفر اعدام ، ردە یک تا پنج را در میان ١١ کشوری کە بیشترین میزان اعدامهای سال ٢٠١۶ را به خود اختصاص دادەاند، قرار گرفتەاند. بنا به همین گزارش “مصر با ۴۴ اعدام در قارە افریقا و ایالات متحده آمریکا با ٢٠ اعدام تنها کشور قارە آمریکا است کە در آن اعدام صورت می گیرد و در رتبه‌های بعدی سال ٢٠١۶ قرار دارند.
به گفتە “شیارا سن‌جورجیو” از مشاوران سازمان عفو بین‌الملل ” نگرانی‌های فزاینده‌ای در مورد پنهان کردن آمار واقعی اعدام‌ها از طرف دولت‌ها وجود دارد.” به گزارش “سازمان عفو بین الملل ” در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی “دست‌کم دو متهم در سن نوجوانی مرتکب جرم شدە و هشت زن
نیز در میان اعدام شدەگان وجود دارند. همچنین این نهاد حقوق بشری گزارش دادە کە “دست‌کم ۳۳ مورد از اعدام‌های ثبت‌شده در ایران در سال ۲۰۱۶ میلادی در ملا عام انجام شده است”. در گزارش “عفو بین‌الملل” ذکرشدە که ” بسیاری از احکام اعدام برای جرایم مرتبط با مواد مخدر یا اتهام‌های «مبهم» از جمله «محاربه» صادر شده‌است.”
گزارش “سازمان عفو بین الملل” در شرایطی ایران را در صدر اعدامها معرفی و از رژیم حاکم به خاطر نقض حقوق شهروندان و اعدام آنان انتقاد و افشاگری شدە، کە مقام‌های قضائی ایران خود اقرار نمودەاند کە “۹۰ درصد” موارد اعدام در ایران به جرایم مربوط به مواد مخدر مربوط است. این اقرار در شرایطی صورت می گیرد کە اکثریت مردم ایران و نهادهای غیردولتی مبارزە با مواد مخدر بارها اعلام داشتەاند کە گردش مواد مخدر در داخل کشور و ترانزیت آن به کشورهای دیگر در دست مافیایی سپاه پاسدارن است . در ضمن ایران در رآس کشورهای قرار دارد کە زندان، شکنجە و اعدام به خاطر اعتقادات سیاسی ، مذهبی ، جنسیتی ، ملی و غیرە به بهانه واهی به خطر افتادن “امنیت ملی” کە چیزی جز امنیت سران سرکوبگر و انسان کش رژیم نیست اعمال می شود. اعدام فلەای هزاران زندانی سیاسی در ٣٠ خرداد ۶٠ به منظور تحکیم استبداد مذهبی در کشور و همچنین اعدام چندین برابر بیشتر از ٣٠ خرداد در تابستان و پاییز ۶٧ به منظور ایجاد وحشت در میان مردم بە ستوە آمدە از جنگ ارتجاعی ایران و عراق و سرکشیدن “جام زهر” معروف “خمینی”، از زمرە نسل کشی زندانیان سیاسی و عقیدی در تاریخ حیات ضدانسانی و فاشیستی جمهوری اسلامی حاکم بر ایران است.
جرم و جنایت رابطە مستقیم و بلاواسطە با سرکوب و استبداد سیاسی ، اقتصادی و حکومتی دارد. “محمد جواد لاریجانی” کە جزو خانوادەهای قدرتمند مافیای اقتصادی ، سیاسی و حکومتی در ایران امروز است و عنوان بی مثمای “دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران” را با خود یدک می کشد، صراحتآ اظهار داشت ” پس از تقریبا چهل سال اعدام برای مواد مخدر، نتیجه مطلوب از آن به دست نیامده‌ است”. این سخنان در شرایطی ابراز می شود کە آمار معتادین به مواد مخدر و گسترش باندهای فروشندە این مواد خانمان سوز کە در دست سرداران سپاه پاسداران یا به قول رئیس جمهور اسبق رژیم اسلامی، محمود احمدی نژاد، ” برادران قاچاقچی خودمان” است، روز به روز در حال گسترش می باشد. در زمینه اعدام مخالفین سیاسی و عقیدەتی نیز ، جمهوری اسلامی نه تنها موفقیتی حاصل ننمودە و نتوانستە قفل سرکوب را بر دهان جامعە بکوبد و مردم را مرعوب استبداد و دیکتاتوری مذهبی بنماید ، بلکە به وسعت ایران ، اعتراض و نفرت عمومی از رژیم اسلامی و سیاست های آن موج می زند.
توجیە حاکمان، چە در ایران و چە در کشورهای دیگر کە احکام ضدانسانی اعدام در آنها اجرا می شود، “جلوگیری از تکرار و ممانعت از گسترش جرم و جنایت در جامعە است”. این اقدام و توضیح توسط قدرت مداران در اساس به منظور انحراف افکار عمومی در جامعە از علت وجود جرم و جنایت است، کە فقر مالی ، مشکلات اقتصادی و پرورش اجتماعی در سیستم طبقاتی نظام ضدانسانی سرمایەداری از عوامل اصلی آن است کە جنایت و جرم محصول آنها میباشد. همچنین دولت های مجری اعدام تبلیغ می کنند کە با آنجام احکام اعدام، جامعە را آموزش می دهند تا وحشت کند و جنایت مشابه را تکرار ننماید. اما در تقابل با این توجیە غیرانسانی و غیرواقعی ، تحقیقات نهادها ، سازمان های مدافع حقوق بشر ، پژوهش های علمی و تجربە کشورهای کە در آنان احکام اعدام بطور کامل لغو شدە، از جملە کشورهای اروپایی، برعکس تبلیغات یاد شدە را اثبات و نشان می دهد.
اجرای هر گونه حکم اعدام و بویژە اعدام با انگیزە سیاسی، عمل اگاهانه و قانونی دولت ها علیە شهروندان بمنظور سلب امنیت و آسایش از آنان ، خودداری از هرگونه مبارزە و اقدام سیاسی ضد نظام و ایجاد ترس و وحشت همیشگی از نهادهای دولتی است. اعدام قتل عمد و اگاهانه و سلب طبیعی حق حیات از انسان است کە دولت های سرکوبگر به منظور اهداف سیاسی و ادامه حیات سرکوبگرانه خود اعمال میکنند. در جامعەای کە اعدام اجرا می شود در واقع قاتل حاکم است . در چنین جامعەای هرگز ممکن نیست رفتار انسانی و بشردوستانه با شهروندان و از جمله با متخلفین به منظور پرورش مجدد آنان صورت گیرد، بلکە سلب امنیت از شهروندان رایج و جرم و جنایت گسترش می یابد . ایران تحت سلطە جمهوری اسلامی نمونە بارز آن است .
ایران تحت حاکمیت استبداد مذهبی طی ٣٨سال گذشتە در همه زشتی ها و اعمال ضدانسانی و سرکوبگرانه از جملە صدور تروریسم دولتی و دینی ، زندان ، شکنجە و اعدام در صدر کشورهای جهان قرار داشتە است . ساکنین به ستوە آمدە این کشور، سال ها است مترصد فرصت مناسبی هستند تا بساط این نظام فاشیستی_مذهبی را به همت اتحاد ، مبارزە و رزم انقلابی خود به گورستان تاریخ بسپارند. برای تحقق چنین خواستی متحدانه مبارزە کنیم .

١١/ آوریل/ ٢٠١٧

حسن رحمان پناه