عریانی تحمل ناپذیر توحش سرمایه

روز ۲۲ اسفند، از همان دقایق اول  جلسه «شورای عالی کار » که وزیر تعاون، رفاه و تامین اجتماعی با تحکم، ۱۸ % افزایش دستمزد را به اعضای «شورای عالی» دیکته کرد و سپس محل را برای شرکت در جلسه ای دیگر ترک گفت، حداقل «نمایندگان کارگران» در این «شورا» نفس راحتی کشیدند و شتابزده و ریاکارانه اعلام آن را هم به عهده سید محمد یار احمدیان، نماینده کارفرمایان نهادند و با سر راحت به خانه برگشتند!  آشکار است که یار احمدیان نماینده واقعی کارفرمایان و نماینده واقعی «شورای عالی کار » جمهوری اسلامی است. خود این به اصطلاح نمایندگان کارگری به خوبی میدانند که آنها نمایندگان طبقه کارگر ایران نیستند. 

مبارزه ی طبقاتی برای افزایش دستمزد

اگرچه نرخ تورم رسمی – که همواره چند درصد از نرخ واقعی تورم پایین‌تر است – شاخص مناسبی برای افزایش حداقل دستمزدها نیست، با این حال دولت کارفرما و کارفرمایان بخش خصوصی با احتساب همین نرخ اعلام شده و بر مبنای محاسبات نماینده‌گان خود گماشته‌ی کارگری نیز حاضر به افزایش دستمزدها نیستند. و به همین دلیل نیز با افزایش ۱۸ درصدی ، حداقل دستمزد کارگران را – در سال ۹۱- رقم سیصد و هشتاد و نه هزار و هفتصد و پنجاه و چهار تومان ابلاغ کرده اند. به به! چه مبلغ بلند بالائی!!  

از: شاهرخ زمانی به: سندیکا های کارگری فرانسه

موضوع : گزارش وضعیت و تقاضای کمک

 کارگران سندیکاهای فرانسه درود بر شما

 من شاهرخ زمانی این نامه را از زندان مرکزی تبریز برای شما دوستان سندیکایی خود می نویسم من عضو هیئت مؤسس سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمان در تهران هستم که در تاریخ 8/6/2011 توسط مأموران وزارت اطلاعات در تبریز دستگیر شدم ،مدت 4 ماه در بدترین شرایط تحت فشار، تهدید و شکنجه قرار داشتم و 32 روز به خاطر بلاتکلیفی اعتصاب غذا کردم .دادگاه اقدام به صدور 11 سال زندان برای من کرد به دلیل اینکه همراه دیگر نقاشان تلاش می کردم سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان را تشکیل بدهم . 

زنان افغانستان با خودسوزی پیام خود را میرسانند!

افغانستان بدترین محل در جهان برای زن بودن است. اینرا  تنها گزارشات هر سالۀ سازمان ملل نه بلکه حوادثی که هر چند گاه توسط میدیا منعکس میگردد، ثابت میسازد. ماه و هفته یی نیست که  گزارشی از یک خودسوزی و یا قتل فجیعانۀ یک زن یا به دلیل ازدواج اجباری و یا عدم فرمانبرداری از شوهر یا اقارب وی،  منتشر نگردد . چندی قبل زن نوجوانی در ولایت کندز توسط شوهر و خانواده شوهر در دخمه ای محبوس و مورد بدترین شکنجه های غیر انسانی قرار گرفته بود، تصادفا با نیمه جان از چنگ مرگ نجات یافت. زنان زیادی اند که به جرم زائیدن  فرزند دختر مورد بدرفتاری قرار میگیرند و یا حتی وحشیانه به قتل میرسند. کشتن، بدرفتاری فیزیکی و روحی و کم ارزش دادن زنان، پدیدۀ جدیدی نیست  بلکه بخشی از واقعیت زنده گی اسارتبار و مملو از محرومیت  اکثریت زنان افغانستان در طول سده های متمادی بوده است. اما آنچه اخیرا در لیست سیاهروزی زنان اضافه شده، پدیدۀ وحشتناک خودسوزی و یا خودکشی زنان است. سادات دختر نوجوان پانزده ساله از هرات، یکی از آن قربانیان است که اخیرا در اعتراض به ازدواج اجباری با مردی دو برابر مسن تر از خود،  جسمش را به آتش کشید. 

جنبش توده ای اخیر و نقش زنان

جنبش توده ای که سال گذشته شروع شد و تمام طبقات و اقشار جامعه را در بر میگرفت، با اعتراضات و تظاهرات عظیم خیابانی پایه های حکومت سی ساله دیکتاتوری سرمایه اسلامی را به لرزه در آورد زمانی به اوج خود رسید، که مردم به خشم آمده در صحنه های وسیعی ظاهر شده و انزجار و نفرت خود را با دادن شعار و حرکتهای تهاجمی بر علیه سرکوبگران و مزدوران به نمایش گذاشتند. بیشتر این جمعیت را زنانی شامل میشدند که طعم ستم و استثمار جنسی و طبقاتی را با تمام وجود خود لمس کرده و امروز که فضای اعتراضی از پایین توسط توده های کارگر و زحمتکش باز شده این زنان مبارز بار دیگر به عنوان نیمی از کل جمعیت جامعه با حرکتهای گسترده و شعارهای انقلابی و رادیکال مصمم اند سرنوشت خود را بار دیگر از نظر تاریخی رقم بزنند. این جنبش به علت سرکوبهای شدید مدتی متوقف شد. اما طی چند هفته اخیر بار دیگر پر توانتر به میدان آمده است. 

وضعیت زنان کارگر در ایران

در ایران با انکشاف نظام سرمایه داری ، زنان مجبور به کار مزدی در خارج خانه و خانواده گردید ند، نیمی از جمعیت ایران، و به همین نسبت نیمی از نیروی فعال، را زنان تشکیل می دهند. شرایط ورود زنان به بازارهای کار بعد از دههً چهل، و غالب شدن شیوه تولید سرمایه داری در ایران، مهیا گشت. نیاز بازارهای کار به نیروی کار ارزان، زنان را ازچهار دیواری خانه بیرون آورد. شرایط ورود زنان به بازار کار، بویژه در دههً ۵٠ با بالا رفتن قیمت نفت و سرازیر شدن دلارهای نفتی در سرمایه گذاریهای صنعتی- تسهیل شد به نحوی که در سال ١٣۵۵ ،میزان اشتغال زنان، به ٨.١۴ درصد رسید.در این سال، یک میلیون و ٢٠٠ هزار نفر از زنان شاغل بودند.زنان بطور گسترده ی تمایل و توان خود را برای کسب موقعیت اجتماعی بهتر و دخالت در تعیین سرنوشت خود در جامعه نشان می دادند. طیف گسترده ای از زنان به دانشگاهها راه یافتند. دیگر دانشگاهها مختص طبقات بالا و دارای جامعه نبود.

ﻧﻘﺶ زﻧﺎن در اﻧﻘﻼب 1357

 روﻧﺪ ﺣﻮادث در اﻳﺮان ﭼﻨﺎن اﻓﺸﺎﮔﺮاﻧﻪ و ﭘﺮوﺳﻪ اﻧﻘﻼب ﭼﻨﺎن  ﺁﻣﻮزﻧﺪﻩ ﺑﻮد، ﮐﻪ ﺑﺎ ﻧﮕﺎهی ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ از ﻣﻨﻈﺮ ﺣﺎل، ﻧﻘﺶ اﺳﺎﺳﯽ  زﻧﺎن را در ﺑﻪ ﺛﻤﺮ رﺳﺎﻧﺪن اﻧﻘﻼب ﻧﻤﯽ ﺗﻮان ﻧﺎدﻳﺪﻩ ﮔﺮﻓﺖ  . زﻧﺎن ﻓﻌﺎﻻﻧﻪ و ﺑﺎ ﺟﻮش و ﺧﺮوش در ﺗﻤﺎم ﻋﺮﺻﻪ هاﯼ ﻣﺒﺎرزﻩ اﻧﻘﻼﺑﯽ  ﻋﻠﻴﻪ رژﻳﻢ ﺷﺎهنشاهی دﺧﻴﻞ ﺑﻮدﻧﺪ، و ﺑﺎ ﺣﻘﺎﻧﻴﺖ دادن هر ﭼﻪ– ﺑﻴﺸﺘﺮﯼ ﺑﻪ اﻳﻦ ﻣﺒﺎرزات ﺳﻌﯽ ﻧﻤﻮدﻧﺪ هوﻳﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺳﻴﺎﺳﯽ ﺧﻮد را ﺗﺤﺖ ﻋﻨﻮان ﻧﻴﻤﯽ از ﺟﺎﻣﻌﻪ ﮐﻪ ﻗﺎدر هستند ﻧﻘﺶ ﺗﻌﻴﻴﻦ  ﮐﻨﻨﺪﻩ اﯼ در رهاﻳﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ از هرﮔﻮﻧﻪ ﺳﺘﻢ و ﺑﺮدﮔﯽ داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﺑﺮاز ﻧﻤﺎﻳﻨﺪ. 

٨ ﻣﺎرس وﻣﻮﻗﻌﻴﺖ زﻧﺎن اﻳﺮان در ﺳﻪ دهﻪ اﺧﻴﺮ

اﻣﺴﺎل در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮔﺮاﻣﻴﺪاﺷﺖ  8  ﻣﺎرس روز ﺟﻬﺎﻧﯽ  زن، ﻣﯽ روﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻮج دوﻣﯽ از ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻮدﻩ اﯼ ﻣﺮدم اﻳﺮان   در ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺖ  . ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﺮوع اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ زﻧﺎن ﺑﺎ ﺣﻀﻮر  ﻓﻌﺎل و ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺧﻮد در ﺻﻔﻮف اوﻟﻴﻪ رژﻳﻢ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮ و ﺗﺎ دﻧﺪان  ﻣﺴﻠﺢ رژﻳﻢ ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﻪ ﻣﺼﺎف وﭼﺎﻟﺶ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ .

 ﺣﻀﻮر ﭘﻴﮕﻴﺮ و همه ﺟﺎﻧﺒﻪ زﻧﺎن در ﺻﺤﻨﻪ هاﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻋﻈﻴﻢ و ﺑﺎزﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮد را در ﻣﻮج دوم  ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻮدﻩ اﯼ ﮐﻪ از ﭼﻨﺪ هفﺘﻪ ﻗﺒﻞ ﺷﺮوع ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺿﻮح ﻧﺸﺎن دادﻩ اﺳﺖ  . 

  زﻧﺎن اﻳﺮان ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ دهه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ  هارﺗﺮﻳﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ارﺗﺠﺎﻋﯽ ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺮار دارﻧﺪ  . ﺿﻤﻦ اﻋﻤﺎل ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﺘﻢ ﺟﻨﺴﯽ و ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن، ﺳﻌﯽ ﺷﺪﻩ در ﺗﻤﺎم ﻋﺮﺻﻪ هاﯼ زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺷﺎن ﺷﻬﺮوﻧﺪ درﺟﻪ دوم  ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮﻧﺪ  . ﺳﺮﮐﻮب زﻧﺎن ﻧﻴﻤﯽ ازﺳﺮﮐﻮب ﮐﻞ ﺟﺎﻣﻌًﻪ اﻳﺮان ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ. ﺳﻌﯽ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ وﺿﻌﻴﺖ زﻧﺎن را در ﭼﻬﺎر ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دهد. 

•   ١٣۵٧ ﻧﻘﺶ زﻧﺎن در اﻧﻘﻼب  و ﺳﺮﮐﻮﺑﯽ ﮐﻪ از ﻃﺮف رژﻳﻢ اﺳﻼﻣﯽ در اوﻟﻴﻦ ﺑﺮﮔﺰارﯼ 8  ﻣﺎرس ﭘﺲ از اﻧﻘﻼب  ﺑﺮ ﺁﻧﻬﺎ اﻋﻤﺎل ﺷﺪ. 
•  وﺿﻌﻴﺖ زﻧﺎن ﮐﺎرﮔﺮ و ﻧﻘﺶ ﺁﻧﻬﺎ در ﻣﺒﺎرزﻩ ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ و رهاﻳﯽ زﻧﺎن 
•  ﻣﺒﺎرزﻩ و اﻋﺘﺮاﺿﺎت وﺳﻴﻊ زﻧﺎن در ﭼﻨﺪ ﺳﺎل اﺧﻴﺮ و  ﻧﻘﺶ ﮔﺮاﻳﺸﺎت و ﺟﺮﻳﺎﻧﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ در هد اﻳﺖ اﻳﻦ ﺣﺮﮐﺘﻬﺎ  ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻮدﻩ اﯼ اﺧﻴﺮ و ﻧﻘﺶ زﻧﺎن

طی سه پست در مورد هر دوره توضیحی از خانم سحر صبا قرار میدم براتون.

کارگران راهی زندان می شوند،عامل نهاد امپریالیستی به نمایندگی فعالین کارگری جایزه می گیرد!

طی یک دهه که جنبش کارگری برای دفاع از منافع خود بیش از گذشته در جدال با سرمایه‌داران قرار دارد، شاهد بوده‌ایم که بسیاری از فعالین و پیشروان‌اش راهی زندان شده و یا تحت تعقیب و پی‌گرد قرار گرفته‌اند.  در همین رابطه و در یک دهه‌ی گذشته بسیاری از کارگران از کار اخراج و دچار مشکلات اقتصادی مضاعفی شده‌اند؛ برخی اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد و هیئت‌مدیره‌ی سندیکای کارگران نی‌شکر هفت تپه از جمله موارد ذکر شده هستند . از سوی دیگر در جریان اعتصاب‌های کارگران و به‌ویژه در جریان اعتراض‌های کارگرانی که کارخانه‌‌های آن‌ها ورشکسته و یا نیمه‌تعطیل بوده، کارگران تحت فشارهای اقتصادی شدیدی قرار داشته‌اند و راه‌حل‌های متفاوتی در این‌گونه موارد ارائه شد. 

اطلاعیه رضا شهابی درباره ی جایزه ی حقوق بشر – اطلاعیه شماره 16 کمیته دفاع

شنیده ام جایزه ای با عنوان حقوق بشر در حوزه ی کارگری به نام من اعلام و به شخصی به نام «مهدی کوهستانی» تحویل شده است. لازم میبینم به اطلاع عموم برسانم که نه بنده و نه هیچ یک از اعضای خانواده و نیز دوستانم که باور به استقلال کارگری دارند، در جریان این اتفاق نبوده ایم. همچنین لازم به توضیح است که «مهدی کوهستانی»1 نه نماینده و نه همفکر من است.