نگاهی به برخوردهای نادرست بهرام رحمانی بر علیه رفقای اتحاد سوسیالیستی کارگری
بنفشه کمالی 7 نوامبر 2011
مهمتر، دردناکتر و غیر قابل قبول تر از همه، سکوتِ کشنده و اعتراض نکردنِ تقریبا دسته جمعیِ افراد، سازمانها و تشکلات چپِِ انقلابی و سوسیالیستی، نسبت به حمله های کینه جویانه ،اتهامات و تخریبِ شخصیتِ رفقا ایرج آذرین و رضا مقدم میباشد که به شیوه ای بس مخرب، سیستماتیک و بر خلاف پرنسیبهای پرولتری و به شکلی نادرست و غیر رفیقانه از طرف بهرام رحمانی و بخشا کامنت گذاران ،صورت گرفته است. ادامه مطلب ...
رونوشت به کارگران، تشکلهای کارگری، رسانهها و مسئولان قضایی
کارگران، مردم و وجدانهای بیدار!
رضا شهابی کارگر و عضو هیأتمدیرهی سندیکای کارگران شرکت واحد از تاریخ 22 خرداد 1389 به مدت 19 ماه است که به دلیل دفاع از حقوق و مطالبات خود و کارگران در زندان اوین تهران، دربند است.
رضا اکنون ناراحتی و نارسایی در کبد و کلیه دارد و 4 مهرهی کمرش ضایع شده و اکنون نیمهی چپ بدنش بیحس شده است و مطابق هشدار پزشکان احتمال فلج شدن او وجود دارد و تا کنون چندین بار اورژانسی به بیمارستان منتقل شده است . ادامه مطلب ...
رژیم دیکتاتور جمهوری اسلامی از هر ترفندی برای سرکوب مبارزات طبقه کارگر استفاده می کند و با توصل به تمام ابزار ودستگاه های سرکوبگر خود دست به حمله گسترده علیه فعالین کارگری زده است. تشکلهای کارگری بدون هیچ تاملی سرکوب می شوند، رهبران کارگری که تنها بخاطر منافع بحق کارگران مبارزه می کنند به جرم های: «اخلال علیه امنیت و نظم عمومی کشور، تحریک به شورش و اعتراض،…» زندانی می شوند، کارگران در صورت اعتراض بخاطر حقوقشان با اینکه از داشتن نان شب خود هم محروم هستند از کار اخراج شده و برایشان جریمه های نقدی کمرشکن می بندند تا با به روز سیاه کشاندن خانواده های این کارگران، کمر آنها را بشکنند. ادامه مطلب ...
چهارشنبۀ گذشته، دوم نوامبر، در اوکلند (Oakland)، شهری بندری در ایالت کالیفرنیا، دهها هزار نفر به اعتصاب عمومی دست زدند. آخرین اعتصاب عمومی در امریکا شصت و پنج سال پیش، در 1946، و از قضا در همین شهر اوکلند روی داده بود.
اعتصاب عمومی اوکلند در ادامۀ جنبشی برگزار می شود که اکنون در امریکا و جهان به «جنبش اشغال» مشهور شده است. «جنبش اشغال»، کمتر از دو ماه پیش، در شنبه 17 سپتامبر وقتی آغاز شد که کمتر از 150 نفر پارکی در محلۀ بانکی نیویورک را با شعار «وال استریت را اشغال کنید» به اشغال درآوردند.
خیزش عمومی مردم در سال 88 یک فرصت طلائی بود که جنبش سوسیالیستی از دست داد!
در این یکسال انبوه عظیمی از مردم روزانه در تظاهرات خیابانی فعال بودندامکانات خوبی وجود داشت برای متشکل شدن و برای متشکل کردن. زمانیکه هر روزه مردم یکدیگر را در خیابانها ملاقات میکردند با برنامه ها و مشکلات کم و بیش مشترک. در شرایطی که بسیاری از جوانان برای مقابله با پلیس، لباس شخصیها و گاز اشکآور و غیره… گروه های کوچک همیاری درست کرده بودند. در شرایطی که پس از سی سال دوباره دلایل همدلی بین آحاد مردم بوجود آمده بود ، دلایل روزمرهای چون: خواست آزادی بیان برای همه ، توقف سرکوب، انهدام دیکتاتوری ..
ادامه مطلب ...
پس از سالها جنبش کارگری ایران شاهد مبارزات هماهنگ، متحدانه و سازمان یافته فرا کارخانهای کارگران رشته پتروشیمی بود. این مبارزات که بیش از ده هزار کارگر کارخانجات مختلف پتروشیمی در شهرهای مختلف در آن شرکت داشتند خواهان برچیده شدن شرکتهای پیمانکاری بودند. در هفتم اسفند سال گذشته (1389) با اعتصاب1400 نفر از کارگران قراردادی پتروشیمی تبریز و با خواستهای «حذف پیمانکار» و «انعقاد قرارداد مستقیم و دستجمعی» این مبارزات آغاز شد و سپس کارگران پتروشیمی بندر امام، اروند، بوعلی سینا، تندگویان، خوزستان، امیر کبیر و شیمیایی رازی را نیز در بر گرفت. در نهایت کارگران مجتمع پتروشیمی بندر امام در سی فروردین 1390 و پس از 11 روز اعتصاب با کارفرما به توافق رسیدند: ادامه مطلب ...
آقای بهرام رحمانی در زیر آوار سنگین دروغهای خودش مدفون شد. ایشان دو روز متوالی (یکشنبه 17 و دوشنبه 18 مهر) هر روز اطلاعیهای داد و در هر دو نوشت که با این نوشته از کمپین هرزهگویی به اتحاد سوسیالیستی کارگری دست برمیدارد! ما هیچگاه مایل نبودیم با آقای رحمانی طرف بحث شویم، و علل سیاسیای که ما را واداشت این بار به هرزهگوییهایش پاسخ دهیم را در اطلاعیه کمیته اجراییمان (ناتوانی در سیاست، قدرتنمایی در هرزهگویی) ذکر کردهایم. حالا که ایشان خود اعتراف میکند که قافیه را باخته و دست از این هرزهگوییها بر میدارد، ما خوشحالیم که میتوانیم بهجای پاسخگویی به بافتههای ایشان مستقیما به مضامین سیاسیای که در پشت این کمپین پنهان بود، بپردازیم. ادامه مطلب ...
مطلب "پیرامون مسایل و معضلات جنبش کارگری امروز" که "چکیده ی بحث و تبادل نظر عده ای (١٢ نفر) کارگر شاغل و بازنشسته ای است که سال های طولانی در بخش های مختلف صنعت کار و زندگی کرده اند" یکی از جدی ترین نوشته هایی است که پس از عروج اعتراضات مردم ایران در تابستان ١٣٨٨ توسط فعالین جنبش کارگری داخل منتشر شده است. این نوشته "حضور طبقه کارگر با هویت و آرایش طبقاتی خویش" در برآمد عظیم اجتماعی مردم ایران را ضروری می داند و می کوشد تا دلایل این عدم حضور را بررسی کند و راه حلی برای برون رفت از آن بیابد. به این اقدام با ارزش باید ارج گذاشت و این مباحث را تا دستیابی به نتیجه ای مطلوب ادامه داد. باشد تا این مباحثات جناح چپ جنبش کارگری را حول تحلیل از اوضاع سیاسی و اقدامات و سیاستهایی که باید برای بسیج طبقه کارگر در دستور بگذارد متحد و منسجم کند. ادامه مطلب ...