حضور در اجلاس زنان، دستاوردی برای رژیم یا برای زنان؟!

امسال بیست و سومین اجلاس زنان در سه روز با شعار ”زنان؛ طراحی مجدد اقتصاد و جامعه“ در پاریس آغاز به کار کرد. در این اجلاس رئیس جمهور و وزرای ٨٠ کشور حضور داشتند که رژیم اسلامی هم برای اولین بار یکی از ٨٠ کشور شرکت کننده در این اجلاس بود. 

دولت روحانی با شعار دولت تدبیر و امید و با کلیدی در دست، از اصلاح طلبان داخل و خارج گرفته تا دول غربی و آمریکا، را شیفته و مجذوب لبخند ریاکارانه اش کرده. درحالی که چشم امید بورژوزای غرب به روحانی دوخته شده و مدیای غرب و خود روحانی دم از بهبود شرایط زنان و حقوق زن می زنند اما وضعیت زنان در ایران هر روز بدتر و قوانین سخت گیرانه تر و مرتجع تری بر علیه شان تصویب می شود و حلقه ی زندگی برای زنان تنگ تر و تنگ تر می شود.

زنان در جنگی نابرابر!

در روز ۱۴ آوریل (۲۵ فروردین)، ۲۷۶ دختر دانش‌آموز توسط بوکوحرام به گروگان گرفته شدند. چند تن از گروگان ها موفق شدند از دست آدم ربایان بگریزند. اما ۲۲۳ دختر هنوز اسیر بوکوحرام هستند. در زمان گروگانگیری، دانش آموزان بی دفاع در مدرسه خواب بودند.

تصویری از این دختران منتشر شده که با چشم هایی نگران و وحشت زده، همه حجاب دارند. به گفته بوکوحرام، همه دختران مسلمان شده اند. این خبر واکنش هایی را از سوی اسلام گرایان و اسلام شناسان تا کاخ سفید از سوی میشل اوباما را دربر داشت. 

در حاشیه اعتصاب تحسین برانگیز کارگران نورد و پروفیل ساوه

اتحاد و ایستادگی کارگران درمقابل ستم، موجی از شور و نشاط و شادی برای مردم ساوه به ارمغان آورد
بغض هفت ساله کارگران ترکید و جرقه ی خشم آنها در روز شنبه سوم خرداد خیلی زود به لهیبی سوزان تبدیل شد. حضوری ونصرت پور، مدیرانی که به شدت مورد نفرت کارگران هستند ناتوان از پاسخگویی و کنترل کارگران با وعده و وعید و تهدید نتوانستند کارگران را از اعتصاب منصرف کنند. کارگران تهدید کردند که اگر حقوق های معوقه آنها پرداخت نشود به فرمانداری خواهند رفت. حضوری فرومایه با بی شرمی به کارگران پاسخ داد به فرمانداری بروید! ساعت ۳ بعد ازظهر گرما بیداد میکرد 

دستور اجلاس سازمان جهانی کار، سند رسوایی جمهوری اسلامی است

اولین نشست یکصد و سومین اجلاس سازمان جهانی کار با حضور نمایندگان دولتها و تشکلهای کارگری و کارفرمایی ۱۸۵ کشور جهان، روز چهارشنبه ۲۸ ماه مه، در مقر این سازمان در شهر ژنو آغاز بکار کرد. گرچه در میان ۱۸۵ کشوری که در این اجلاس نمایندگی می شوند و خود سازمان جهانی کار، دولت و تشکلی را نمی یابیم که مدافع حقوق کارگران در مقابل سرمایه داران باشند، اما درجه پذیرش حقوق کارگران توسط این دولتها نسبی و رابطه مستقیمی با دستاوردهای مبارزاتی کارگران، درجه سازمانیابی و سطح مبارزه کارگری در کشورهای متبوع شان دارد. در این میان جمهوری اسلامی ایران، یکی از نظامهای شناخته شده ای است که، ماهیتا” ضد کارگری و عملا” خواسته های کارگران را پایمال و مبارزات آنها را سرکوب و با گلوله پاسخ می دهد. 

جایگاه زن در ادیان سامی

 خدا می گوید: «مردان را بر زنان افزونی و برتری است.» (سوره البقره آیه ۲۲۸)

سوال اینجاست که آیا برتری مرد نسبت به زن یک پدیدۀ ثابت و تاریخی است یا اینکه محصول تحول در روابط اقتصادی و اجتماعی مراحل معین تاریخی که بعدها با پیدایش ادیان و مذاهب فورموله شده و به آن حقانیت بخشیده شده است؟

 

اول ماه مه و مبارزه برای افزایش دستمزد

بالاخره پس از چند ماه کشمکش در شورای عالی کار، حد اقل دستمزد کارگران ۶۰۸ هزار تومان تصویب شد. با وجود افزایش شدید قیمت ها بخصوص در سه سال گذشته، و کاهش شدید قدرت خرید کارگران تعیین حد اقل دستمزد ۶۰۸ هزار تومانی ضربه ی اقتصادی دیگری به طبقه کارگر وارد کرد. تعیین حد اقل دستمزد سال ۹۳ در شرایطی صورت گرفت که بیشتر گرایشات و تشکل های کارگری مطالبه ی دو میلیون تومان دستمزد را داشتند و اعتراضات و اعتصابات محدودی در رابطه با افزایش دستمزد صورت گرفته بود و فعالین کارگری در بیانیه ها و مطالب و مصاحبه ها بر این خواست تاکید داشتند. افزایش بیش از پیش مطالبه ی کارگران و دستمزد مصوب نشانه ی افزایش فاصله ی طبقاتی است. همیشه مبارزه برای افزایش دستمزد بخش مهمی از مبارزه ی طبقاتی کارگران بوده و هست و بخصوص این مسئله اواخر سال و با نزدیک شدن زمان تعیین دستمزد افزایش می یابد و تحرکاتی را در طبقه کارگر ایجاد می کند. اما با توجه به افزایش بحران اقتصادی طی سه سال اخیر این مطالبه از اهمیت و جایگاه مهمتری برخوردار شد. 

به مناسبت اول ماه مه: پیش به سوی تعمیق و گسترش کمیته های عمل مخفی کارگری در راستای تشکیل حزب پیشتاز کارگری

تشکیل حزب پیشتاز کارگری

متن پیاده شده «سخنی با کارگران پیشرو» توسط رفیق مازیار رازی ( بر اساس بحث ویدیویی ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۲ تصویری صوتی در یوتیوب)

با درود فراوان

همان طور که اطلاع دارید، ما در آستانۀ اول ماه مه قرار داریم و من در ابتدا می خواستم این روز خجسته را به تمام کارگران جهان و بالأخص به کارگران ایران که در طی دو دهۀ گذشته با مقاومت بسیار و سرسختانه در مقابل رژیم استبدادی سرمایه داری ایران مقاومت کردند و مبارزه را در عمل نشان دادند، تبریک بگویم. 

کودکان کارگر – به بهانه ی روز جهانی کارگر

از دست های گرم تو
کودکان توامان آغوش خویش
سخن ها می توان گفت
غم نان اگر بگذارد

* * * 

روز جهانی کارگر در ایران را به روز حمایت و هم­بستگی با کارگران افغان در ایران تبدیل کنیم!

سه میلیون کارگر افغان در ایران بخش مهمی از طبقه­ی کارگر ایران را تشکیل می­دهند. بخشی که به شدیدترین شکلی توسط سرمایه­داران ایرانی استثمار، و به دست عوامل حکومتی آن به طور روزمره و بی رحمانه­ای تحقیر و مورد اذیت و آزار، ضرب و شتم، بازداشت،  اخراج و اعدام قرار دارد. همگی ما از اخیرترین پرده­ی این سناریوی دردناک در نظام آباد قزوین خبر داریم. واقعه­ای که در آن بیش از دویست خانه با وسایل آن تماما به آتش کشیده شد، پانصد سر از احشام مهاجرین افغان سر بریده شد، به زنان و دختران آنان تجاوز شد، و آخرین خبر این که ده مزبور از تمامی ساکنین هستی از دست داده­ی افغانی خود پاک شد.  

اعدام و سنگسار؛ فجایع تکاندهنده از زبان یک مسئول قضایی!

روایت نفس‌گیر یک مسوول قضایی از مراسم اعدام: حالا که استعفا داده‌ام، راحت‌تر می‌خوابم!

سایت ایران وایر: «میم الف» نام یکی از مسوولان پیشین دادگستری و سازمان بازرسی کشور است که سال‌ها در وزارت دادگستری، سمت‌های قضایی داشته و در سازمان بازرسی کشور هم کار می‌کرده است.

می‌گوید هنگامی از کار در دادگستری دل کند که دید یکی از همکارانش برای تعیین مجرم واقعی، بین دو متهم که نسبت به آن‌ها تردید جدی داشت، قرعه‌کشی کرد.

او شاهد صحنه‌های اعدام بی‌شماری بوده است؛ مجرمان عاصی و درمانده، خویشانِ منتظرِ انتقام و خانواده‌های ملتمس برای بخشش. با این حال و برخلاف نظر فعالان حقوق بشر که معتقدند مجازات اعدام باید برای همه مجرمان و در همه کشورها حذف شود، او هم‌چنان بر این باور است که اعدام می‌بایست در موارد محدودی اجرا شود.