مادر ستار بهشتی: «به وجودش افتخار می کنم اما کشتنش؛ بچه مرا کشتند. صدای مرا به همه جا برسانید.»

«ستار بهشتی» کارگر وبلاگ نویس، در بازداشت گاه پلیس ویژه فضای مجازی (فتا)، در زیر شکنجه جان باخت بار دیگر بحث وضعیت بازداشت گاه ها و کشتن زندانیان در زیر تجاوز و شکنجه، در نزد افکار عمومی به مساله روز تبدیل شده است.
ستار بهشتی، وبلاگ نویس ۳۵ ساله‌ ای که با نام مستعار در شبکه های مجازی و به ویژه فیس بوک مطلب می نوشت، روز نهم آبان ۱۳۹۱، با هجوم نیروهای امنیتی به منزلش در رباط ‌کریم بازداشت و به بازداشت‌گاه پلیس امنیت تهران منتقل شد. اما پس از یک هفته، خبر مرگ وی از سوی نیروهای امنیتی به خانواده‌اش داده شد. ستار روز ۱۸ آبان ماه، بدون حضور اعضای خانواده‌اش به خاک سپرده شد. 

گره دشوار همگرائی پلورالیستی چپ

«راست ها با هم کار می کنند تا قدرت سیاسی و اقتصادی خود را در ایران محفوظ کنند!» و «چپ با هم کار نمی کند تا نظام راست پا برجا بماند؟»
“نگاه های متضاد و متناقض”
نگاه های متضاد و متناقض و البته ایدئولوژیک در میان نیروهای چپ حتا در برابر مقوله ها ی «روشن» و سرراست بسیارند، چه رسد به موارد گسترده ی مواضع نظری کاملن «ذهنی»آنها که اندکی پرهیز و دوری از آنها برای بخشی خیانت به مبارزه طبقاتی می باشد! و دلیل های برخورد غیر اصولی هر یک از تاکتیک ها و استراتژی های آنها نیز با دیگران بسبب همین ایدهگرائی های مفرط و فراوان است. بهمین خاطر برداشت ها و شیوه های هرکدام نسبت به هدایت مبارزه سیاسی ـ طبقاتی گرچه با صداقت انقلابی و باور جدی به عدالتخواهی برای ساختن جامعه ای آزاد با امکان های برابر همگانی ست ولی اغلب می بینیم که شیوه ها و روش های چپ عملن چندان موجب دلگرمی مورد انتظار جوانان نیست و دنباله گیری کافی توده ها را بسادگی جلب نکرده و در راستای نبرد سرنوشت ساز عدالت اجتماعی جریان های چپ نگاه مردمگیری را برنمی انگیزد. 

سیستم سرمایه داری و ستم جنسیتی

ستم جنسى یکى از ارکان هرگونه نظام ستمگرانه در طول تاریخ بشرى بوده و میباشد. در عصر ما نیز ستم جنسى و تبعیض علیه زنان ریشه در مناسبات تولیدی سرمایه داری دارد. منافع سرمایه از نابرابرى جنسى نه تنها نیمى از جمعیت را بصورت نیروى کار ارزان در دسترس دارد بلکه بردگان جنسى را بطور سیستماتیک جهت حفظ موازنه مردسالارى به خدمت میگیرد. ستم جنسیتی در تمام عرصه های جامعه یعنی اقتصاد، سیاست و فرهنگ جلوه گر بوده و بر زنان تحمیل می گردد و به انواع شیوه ها زنان را تحت ستم قرار می دهد. در این میان سرمایه داری از رهگذر ستم بر زنان، استثمار بیشتری را بر طبقه کارگر تحمیل می کند. حتی آنجا که زنان را به عرصه فعالیت های اقتصادی و اجتماعی کشانده است با هدف آزاد سازی زنان از قید اسارت نبوده و نیست بلکه هدف بهره کشی از نیروی کار ارزانتر بوده است. 

نان ـ آزادی ، اتحاد کارگری «آزادی بدون نان غیر واقعی ، رسیدن به نان در گرو اتحاد طبقاتی کارگران یک واقعیت!»

اکثریت جامعه ایران در شرایطی سخت و دشوار بسر میبرند وتشنه نان و آزادی اند و برای بهره مند شدن از یک زندگی انسانی و امن در کشمکش مداوم و روزمره با جمهوری اسلامی اند. سرمایه داری در ایران همانند سرمایه جهانی ازهرشگردی برای کسب سود بیشتراستفاده میکند وبرای حفظ منافع خود و نیز برخورداری از قدرت مالی بیشترمیجنگد. این نظام سرمایه داران، استثمارگران و صاحبان سرمایه است. اکثریت اعضای این نظام خود از سهامداران و صاحبان سرمایه هستند و با وضع قوانین استثمارگرانه و در دست داشتن قدرت سیاسی میکوشند تا طبقه و دارو دسته خود را متحد کنند. در طول سالهای سیاه حکومت اسلامی حامی سرمایه، اکثریت جامعه با بی حقوقی  کامل، فقر و بیخانمانی، بیکاری و اعتیاد، زندان و شکنجه و …  

دست چرکین مذهب

با وجودیکه صدو بیست سال از مبارزات زنان اروپا برای کسب حقوق و آزادی شان از قید کلیسا ومذهب میگذرد ولی باز هم کلیسا ومذهب دستان آلوده و چرکین اش را از دامن افراد و مخصوصأ زنان و کۆدکان کوتاه نمیکند.

روزنامه آفتن پوستن چاپ ناروی تاریخ نهم مارچ سال دوهزارنه را میخوانیم  .

دخترک نه ساله برازیلی که از شش سالگی مۆرد تجاوز پدراندرش قرار داشت بعد از احساس درد بطن به کمک مادرش نزد دوکتور مراجعه میکند، دوکتوران بعد  از معاینه در میابد که دخترک  بعد از تجاوز مکرراز پدراندرش  دوگانگی باردار است.

 

حجاب و حجاب کودکان

حجاب چیست: حجاب عبارت از پوشش و یاسطر بدن زنان است که از جانب مذهب و رژیم های مذهبی به عنوان مشخص کننده هویت یک زن مسلمان ومتدین مجوز گردیده .حجاب در بر گیر نده ایدیالوژی بنیادگرائی اسلامی برای تحقیرزنان است حجاب نه تنها وسیله ایدیالوژیک برای تحقیر زنان است بلکه ابزار سیاسی برای سرکوب مقاومت زنان نیز میباشد.

ملاله یوسف زی کیست و چرا ترور شد!

ملاله یوسف‌زَی دختر نوجوانی است که در دفاع از حق آموزش توسط طالبان مورد هدف گلوله قرار گرفت. او فعال حقوق بشر و حقوق کودکان و عضو کمپین تحصیل دختران اهل پاکستان است که در اکتبر ۲۰۱۲ توسط گروه طالبان و در راه بازگشت از مدرسه ترور نافرجام شد.

از شاهرخ زمانی به سازمان عفو بین‌الملل

موضوع: مرا بدون هیچ گناهی زندانی کردند (به من کمک کنید آزادیم را بدست آورم)

من برای اثبات بی گناهی و به دست آوردن آزادی سلب شده ی خود احتیاج به کمک و حمایت نهاد های بین المللی و وکلایی دارم که بتوانند پرونده مرا در دادگاههای مستقل، علنی و دارای هئیت منصفه مستقل و آگاه به قوانین و حق و حقوق انسانی ، حق شرکت وکلا و تحت ریاست قاضی مستقل و با وجدان و شرافتمند دارم. در دادگاه های جمهوری اسلامی ایران به طور عام و در دادگاه های مربوط به من بطور خاص هیچ کدام از اینها وجود نداشت. مرا مانند بسیاری از زندانیان کارگری و سیاسی در دادگاهی محاکمه کردند که طبق اعتراف خود قاضی مستقل نبود ، وکیل من حق خواندن پرونده را نداشته است و حتی در دادگاه حق دفاع نداشت، تنها حقی که به او دادند این بود که می تواند در زمان مثلا» بر گذاری دادگاه از درب اوطاق دادگاه به داخل آمده و ساکت روی یکی از صندلی ها بنشیند و بس، در دادگاه محاکمه کننده من یک قاضی وام دار و وابسته و کارمند که از ترس اخراج یا حتی محاکمه خودش تابع تام و تمام دستورات اداره اطلاعات بود، یک منشی دادگاه که فقط کارمند است و حقوق بگیر ارباب که طرف مقابل من می باشدبود، و نماینده اداره اطلاعات و دادستانی که دشمن من بوده و دستور دهنده اصلی دادگاه بوده است. هئیت منصفه  وجود نداشت من در دادگاه تنها و تنها در مقابل این همه دشمن و دادگاهی که هرگز قانونی را اجرا نمی کند بلکه از قبل به قاضی بی اختیار کتبا» دستور داده شده بود که مرا به 11 سال زندان محکوم نماید ،

لزوم مبارزه علیه کلیت قانون کار جمهوری اسلامی

سران و کارگزاران فعلی جمهوری اسلامی از همان بدو به قدرت رسیدن نیات و اهداف آشکارا ضد کارگریشان را با فرستادن بازرگان برای پایان دادن به مبارزات کارگران صنعت نفت – مبارزاتی که کلیه حامیان و مزدوران سرمایه طلیعه انسجام یک قدرت کارگری را در آن می دیدند و سخت از آن به وحشت افتاده بودند – در کنار دستگیری ها و به گلوله بستن کاگران صنعت نفت توسط دولت ازهاری، بعمل در آوردند. آنها اقدامات ضد کارگری خود را با گرفتن اسلحه ها از دست کارگران تکمیل کردند و از فردای به قدرت رسیدن هر کجا که توانستند کارگران مبارز و کمونیست را ترور کردند، به گلوله بستند، شوراهای کارگری را منحل و نمایندگانشان را اخراج و دستگیر کردند، مبارزات کارگران را سرکوب نمودند، قدم به قدم دستاوردهای انقلاب را پس گرفتند و کارگران را از سنگرهایی که فتح کرده بودند به عقب راندند . 

معیارهای ارزیابی از روز کارگر 91 (قسمت دوم)

در قسمت اول مطلب (به پیش شماره 74، 29 خرداد 1391) آمد که برای ارزیابی از مراسم روز کارگر سال 91 باید قبل از هر چیز معیارهای این ارزیابی را مورد بحث قرار داد و تعیین کرد. همچنین گفته شد که از دهه 60 تا کنون مبارزه و تلاش کارگران

برای برگزاری مراسم آزاد و غیر دولتی روز کارگر دوران متفاوت و رو به پیشی را پشت سر گذاشته و در هر یک از این مراحل معیار قضاوت درباره تحرکات کارگری در روز کارگر متفاوت بوده است: