هشت مارچ روز مبارزه انسانها برای برابری است!!

هویتا هشت مارچ روز مبارزه برای برابری زن مرد در بازار کار، جامعه و کلیه شئونات اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی است.  تاریخا هشت مارس پیام آور حقوق برابر انسانها صرفنظر از جنسیت، که به یمن مبارزات زنان و مردان آزادیخواه برپا شد. به یمن این بحران ذاتی سرمایه داری، سرمایه داران برای جبران مشکلات خود دنیا را به حمامی از خون، آتش  و ویرانی تبدیل کرده اند. در آفریقا دارو دسته های فاشیستی و اسلامی مثل الشباب، بوکو حرام دختران مذاهب دیگر را می دوزدند و مثل برده میفروشند، مورد تجاوزشان قرار میدهند و اخیر دختران ۱۵ و ۱۶  ساله ای که پارسال دزدیدند حال حامله شان کردند. 

قفس مذهب ؛ زنان و راه رهایی‎

در آستانه روز جهانی زن و با نظری به تحولات زنان جامعه در سالی که روزهای پایانی آن را سپری می نماییم میتوان شاهد بود که جامعه زنان ایران در امتداد سی و شش سال بی حقی ، تحقیر و سرکوب سیستماتیک و به رغم ایستادگی و پی گیری حقوق انسانی خود ، همچنان و بیش از پیش زیر فشار تنگناها و محدودیت های روز افزون استبداد سیاه مذهبی قرار داشته و شریعت خواهان نیز هیچ چهارپایه و منبری را به منظور ترساندن و تهدید و وضع محدودیت های بیشتر برای زنان ترقی خواه و نمایش بربریت خود بدون استفاده نگذاشته اند. 

موقعیت کنونی زنان در آستانه روز جهانی زن

در حالی به پیشواز روز جهانی زن می رویم که زنان در اقصی نقاط جهان همانند گذشته تحت انواع تبعیض، خشونت، ستم و استثمار قرار دارند. زنان همواره اولین قربانیان نظام ضد انسانی سرمایه داری بوده و هستند. زنان بسیاری در گوشه و کنار جهان در حالی که خود قربانی آسیب های اجتماعی هستند در زندان ها مرگ تدریجی خود و آرزوهایشان را به نظاره نشسته اند. در کشورهای اسلامی زنان کماکان قربانی قوانین ارتجاعی و دینی می شوند و از حقوق اولیه انسانی شان محروم اند. در حالی به استقبال روز جهانی زن می رویم که زنان بسیاری در سوریه و عراق قربانی جنگ و حملات وحوش اسلامی شده اند و داغدار فرزندان و همسران خود هستند، زنانی که دیگر حتی یک سرپناه ندارند و از تمام زندگی فقط ویرانه ای برایشان باقی مانده است و فرزندانی که آینده ای نامعلوم و مبهم در انتظارشان است. 

سکسیسم در طنز، جلوه ای از خشونت روانی علیه زنان

سکسیسم همچون راسیسم بر نوعی جداسازی و تفکیک نقش های جنسیتی، دوانگاری، تحقیر و تبعیض سیستماتیک “دیگری” استوار است که فرادستی گروهی را همچون هنجار و فرودستی “دیگری” را همچون گروهی “متفاوت” در نظام قدرت سامان می دهد. در سکسیسم، مرد  مظهر آدمیت، هنجار جامعه، جنس برتر و نماد اقتدار به شمار می رود و زن همچون آن دیگری، فرودست، “نیمه دیگر” و بیشتر “ابژه ای جنسی” است .

اعدام ریحانه ، ننگ دیگری بر پیشانی رژیم جمهوری اسلامی !

دیروز صبح ، شنبه سوم آبان ۱۳۹۳ ، ریحانه جباری بعد از هفت سال تحمل شرایط بسیار سخت زندان های جمهوری اسلامی ، در زندان رجایی شهر توسط دژخیمان جمهوری اسلامی اعدام شد و با این عمل ، برگ ننگین دیگری بر کارنامه سیاه و مملو از شکنجه و اعدام دولت روحانی افزوده شد. اعدام ریحانه جباری به رغم تمامی مخالفت های افکار عمومی علیه این حکم ناعادلانه ، خشم و نفرت مردم را هر چه بیشتر علیه مقامات حاکم و سیستم کثیف قضایی آن ها ، برانگیخته است. 

دربارە اسیدپاشیهای اصفهان و موضع رژیم اسلامی

ازهمان  سال ۱۳۵۸ یعنی چند ماه پس ازسرنگونی رژیم سلطنتی در ایران و برقراری رژیم جهل و جنایت جمهوری اسلامی در  ۲۲ بهمن۵۷  سردمداران رژیم جدید اسلامی علاوە بر جنایات بیشماری کە مرتکب شدند کوشیدند و بهر وسیلە ای متوسل شدند کە حجاب اجباری را در سراسر ایران باجرا در آورند و بانوان و دختران جوان را مجبور کنند کە در خارج از منزل، در بازار، در محل کار و اماکن عمومی  و لو در گرمای طاقت فرسای تابستان تهران یا خوزستان با حجاب کامل و بدن کاملآ پوشیدە ظاهر شوند. این سیاست غیر انسانی در طولتمام این سالها با مقاومت مداوم بانوان و دختران مواجه شدە و براحتی اجرا نشدە است. بگذریم کە عدە معدودی از خانمها بلحاظ شغلی یا اعتقادی با رژیم همراه شدە و درپیشبرد این سیاست با آن شریکند.و حتی در سرکوب مقاومت خانمها و هر نوع صدای آزادی خواهانە فعالانە شرکت داشتە اند. 

هر دم از این باغ بری می رسد!!

هنوز مسئله ی دخالت مستقیم جمهوری اسلامی به یکی از خصوصی ترین مسائل خانواده تمام نشده که این بارموضوع فرستادن زنان ازکار و اجتماع به کنج خانه را مطرح کردند، جمهوری اسلامی همچون طالبان و داعش می خواهد روز به روزعرصه را برای فعالیت و مشارکت زنها تنگ کرده وبا هرگونه حرکت سازماندهی شده که از جمله دستیابی به آزادی بیشتر وحقوق آنها باشد مخالفت و سرکوب می کند. از دیدگاه رژیم، وظیفه ی زن همسرداری و تربیت فرزندانش است و جای زن در خانه است .  

زنگ خطر پاکسازی زنان از مشاغل دولتی!

حمله به موقعیت و شرایط زنان شاغل از پایه ای ترین طرح های جمهوری اسلامی ایران ست. اولین حمله اش از پاکسازی زنان بی حجاب در اداره ها شروع شد به شکلی که  سهم اشتغال زنان از جمعیت شاغل کشور از ۸/۱۳ درصد در سال ۱۳۵۵ ، به ۸ درصد در ۱۳۶۵ رسید. 

زمان جنگ  و بعد از آن  برای پر کردن خلاء و نبود مردان، زنان فرصتی یافتند که حضور بیشتری در کارخانه ها و ادارات داشته باشند. همچنین به خاطر فشار اقتصادی و گرانی و تورم رو به رشد هرساله، دیگر درآمد تنها یک نفر پاسخ گوی هزینه ها  مخارج سنگین خانواده ها  و اجاره خانه ها نبود. 

نگاهی به موقعیت زنان کارگر در ایران

کارگران زن علاوه بر اینکه همانند مردان کارگر مورد استثمار وحشیانه ی سرمایه داران قرار می گیرند، اما تبعیض و نابرابری و تحقیر زنان بدلیل جنسیتی مضاعف و حتی چندگانه ای است  که  زنان کارگر از آن رنج می برند.

با توجه به بحران وضعیت اقتصادی و فلاکت موجود در ایران هر روز خانواده های کارگری در فقرو گرسنگی بیشتر فرو می روند و آمار نشان می دهد تقاضای شغل از سوی زنان بالا رفته ولی آمار تعداد زنانی که شاغل هستند نه تنها بالا نرفته  بلکه در سال های ٩٠ و ٩١، نرخ بیکاری زنان دوبرابر نرخ بیکاری مردان بود. افزایش نرخ بیکاری زنان، به نقل از سایت مرکز آمار ایران، از ۳۳ درصد در سال ۸۴ به ۴۳ درصد در سال ۹۰ نشانگر این واقعیت است. 

اسلام، زن و فحشا , پارادوکس موجود!

در ماه ژوئن سال جاری در شهر آمستردام خبر “خوش” بازگشایی یک خانه فحشا جدید ویژه مردان مسلمان با نام “هلال ماه داغ” پخش شد. قرار است “فاحشه های حلال” در این اماکن به مردان مسلمان سرویس جنسی بدهند. از طرف دیگر خبر قتل تعدادی زن و دختر جوان بوسیله تروریستهای موسوم به داعش تحت نام مقابله با “خانه فساد” در رسانه ها پخش شد. خبر سنگسار ۲ زن به اتهام داشتن “رابطه نامشروع” بوسیله نیروهای داعش در حومه شهر رقه همزمان بود با حمله این جانیان به خانه مردم و ربودن زنان جوان برای “جهاد نکاح”.