زنده باد انقلاب اکتبر، زنده باد انقلاب کارگری

به مناسبت سالگرد انقلاب اکتبر

نود و هفت سال از انقلاب اکتبر گذشت. تحولی که ناقوس مرگ سرمایه داری را بصدا در آورد. با پیروزی انقلاب اکتبر طبقه کارگر در روسیه قدرت سیاسی و دولتی را بدست گرفت تا نظام سرمایه داری را واژگون سازد. رویدادی که لحظاتش تا به امروز مورد موشکافی موافقین و مخالفین زیادی در سراسر جهان قرار گرفته است. اگر چه طبقه کارگر توانست برای زمان کوتاهی قدرت را در دست نگه دارد، اما نفس قدرت گیری طبقه کارگر در یک کشور، تاثیرات عظیمی در سطح دنیا بجا گذاشت که زندگی توده های وسیع مردم از قرن بیستم تا به امروز را رقم زده است. 

از کودکان کار تا بازنشستگان فولاد

جستجوی عبارت “اعتراض کارگران بازنشسته” در صفحه فارسی اینترنتی گوگل تعداد ۶۶۹ هزار صفحه خبری در این زمینه را جلوی روی شما باز میکند! فولادی های بازنشسته بخش مهمی  از  صفحات مربوط به دو ساله اخیر را بخود اختصاص میدهند. فولادی ها،  از اصفهان گرفته تا کرمان و خوزستان داستان نبرد خیابانی هشتاد هزار کارگر بازنشسته فولاد است که درب هر چه مجلس و استانداری  و  وزارت کار را درآوردند، خیابانها را بند آوردند تا حقوق معوقه دو ساله را ذره به ذره از گلوی دولت بیرون بکشند. اخبار کمابیش مشابه حکایت از سلسله پایان ناپذیر تحرکات اعتراضی در شهرهای مختلف و در سراسر ایران دارند که کارگران برای  دریافتی های محقر ماهانه در پیش گرفته اند.  

کارگران ومبارزات اجتماعی

خواننده ای پرسیده است که “ایرادی که به شما می گیرند این است که بجای مبارزه برای آزادی کارگران، وقتتان را صرف فعالیت در عرصه‌های دیگری مثل زنان، اعدام، کودکان و غیره می کنید. جواب شما به این ایرادات و انتقادات چیست؟” 

هر دم از این باغ بری می رسد!!

هنوز مسئله ی دخالت مستقیم جمهوری اسلامی به یکی از خصوصی ترین مسائل خانواده تمام نشده که این بارموضوع فرستادن زنان ازکار و اجتماع به کنج خانه را مطرح کردند، جمهوری اسلامی همچون طالبان و داعش می خواهد روز به روزعرصه را برای فعالیت و مشارکت زنها تنگ کرده وبا هرگونه حرکت سازماندهی شده که از جمله دستیابی به آزادی بیشتر وحقوق آنها باشد مخالفت و سرکوب می کند. از دیدگاه رژیم، وظیفه ی زن همسرداری و تربیت فرزندانش است و جای زن در خانه است .  

چند نکته در حاشیه اعتصاب کارگران معدن بافق

دومین اعتصاب  پنج هزارنفرازکارگران معدن سنگ آهن بافق پس از شانزده روز خاتمه یافت وبرای کارگران و فعالین کارگری دست اندرکارجنبش کارگری تجاربی عملی را بر جای گذاشت که قاعدتا می بایست مورد ارزیابی قرار گیرد. اینجا و در حاشیه آن به چند نکته اشاره می شود که شاید بتواند مکمل ارزیابی ازچنین حرکتی واقع شود.  

تاریخچه جنبشِ سوسیال دمکراسی و کارگری در سوئد

تاریخ سیاست اجتماعی در سوئد، تاریخ کشوری است که نشان میدهد که چگونه گام به گام یک جامعهء طبقاتی کهنه و خشن به یک جامعهء مرفه و دمکراتیک تبدیل میشود. همگامی و هم پیمانی سوسیال دمکراتها و اتحادیهء سراسری کارگری در این کشور، نخستین گام و اقدام جدی و کارساز برای پیشرفت و استقرار رفاه اجتماعی برای عموم شهروندان در این کشور محسوب میشود. 

از فقر تا سرکوب مردم برای حفظ جمهوری اسلامی!

هم میهنم بیشتر از سی‌ و پنج سال است که ما مردم ایران در زیر سایه‌ شوم حکومت اسلامی تنها درد و رنج دیده‌ایم. روزی نیست که خبری درد آور نشنوید و لحظه‌‌ای نیست که برای امرار معاش رنج نبرید.آنهایی که در بطن جمهوری اسلامی هستند و یا با مزدوری برای این رژیم امرار معاش میکنند،از این جامعه خارج هستند و با شهامت می‌‌توانم بگویم که از مردم ایران نیستند.کسی‌ که شقاوت،آدمکشی و استبداد و مردم آزاری را مرتکب می‌‌شود و یا این‌ها را روا می‌داند ،نمی‌ تواند از مردم باشد،هر چند که این جماعت اندک و در اقلیت هستند ولی‌ متأسفانه ،شقاوت و خشونت به خودی خود قدرت آور است و یا به عبارت دیگر به قدرت رسیدن با سرکوب و آدمکشی امری ساده است. 

واکنش های متفاوت به مجازات زندان و شلاق برای کارگران!

هفته گذشته خبر محکوم شدن ۴ کارگر پتروشیمی رازی به شش ماه حبس و پنجاه ضربه شلاق به دلیل شرکت در اعتراض های کارگری سال ۹۲، واکنش های متفاوتی را به دنبال داشت. حکم هائی که البته چیز تازه ای نبوده و در سال های اخیر بارها برای بسیاری از کارگران و فعالین کارگری به عناوین مختلف صادر گردیده است. در حالی دادگاه، محکوم شدن این کارگران را بر اساس شکایت کارفرما اعلام کرده که پیش تر مدیر روابط عمومی پتروشیمی رازی مدعی شده بود که ” نه ما از کارگران شکایت کردیم و نه آنان از ما، بلکه یکی از ارگان‌های ذیربط از طرفین شکایت کرده است. این چهار کارگر نماینده کارگران هستند، اما آقایانی که از ارگان ذیربط به کارخانه می‌آمدند و شعاردادن آنان را می‌دیدند، اسامی‌شان را یادداشت کردند.”!  

پیرامون چالشهای جنبش کارگری و رسالت تاریخی رهبران عملی

سرمایه داری عقب مانده ایران در اوج ناتوانی، استیصال و بحران همه جانبه قرار گرفته است اما با تمام تضادها و تناقضات درونی خود با یورش و تعرض وحشیانه به معیشت و زندگی میلیونها کارگر امان آنها را بریده است کارگرانی که هر روز لت و پار می شوندبا چنگ و دندان، با اعتصاب، اعتراض و تجمع آخرین تلاششان را برای ادامه زندگی و بقا بکار می برنداما هر قدمی به جلو میگذارند در کلیت خود دهها قدم به عقب رانده می شوند و این معما و پارادوکس حیرت انگیز و حل نشدنی نشان می دهد یک جای کارلنگ می زند. پرسش اینجاست با همه پیشروی طبقه کارگر و به نوعی کل جامعه و فشار  کمرشکن برحاکمیت سرمایه و اوج بن بست و فروپاشی آن، طبقه کارگر به موازات این پیشروی ، چرا از انسجام و تشکل در خور و شان خود که بتواند در ابعاد اجتماعی وسیاسی او را نمایندگی کند برخودار نیست؟ 

ضرورت اعتراض سراسری به تحمیل شرایط بردگی علیه کارگران ایران

حاکمیت با تمامی جناح هایش تصمیم به زدن داغ و درفش و شلاق بر تن کارگران ، که برای احقاق حقوق اولیه خود اعتراض می کنند گرفته و تلاش می کند شرایط دوران برده داری را بازسازی و احیاء کند  .

طبق سیاست جدید حاکمیت ،  کارگران معترض به کمبود  حقوق و سختی شرایط کار را به دادگاه های جزائی فراخوانده و محکوم می کنند.