شکست مفتضحانه اپوزیسیون در انتخابات

شاید سرنامه و عنوان این نوشتار تعمدی و انگیزگر و تحریک آمیز به ذائقه سیاسی بسیاری از فعالان اپوزیسیون برونمرزی کمی تند و نامطلوب به نظر برسد. اما نمی توان و نباید تلخی حاصل کـِـشته قریب به ۴۰  ساله خویش را با شربت شیرین شعار گوارا نمود. زیرا مغلوب واقعی این تراژدی انتخاباتی اپوزیسیون رژیم است که حاصل قریب به چهل سال فعالیت سیاسی و تزریق آگاهی و شعور مبارزاتی به بدنه جامعه، حضور بیش از چهل و یک میلیون نفری هستند که ساعت ها با حوصله و انتظار بیصبرانه  صف کشیدند تا در قرن بیست و یکم به یکی از دو  معمم مورد وثوق نظام مذهبی رای بدهند .  

مضحکۀ انتخابات۱٣٩۶در ایران- تکرار همان سناریو!

انتخابات در ایران آزاد نیست، تکرار این مسأله درهر انتخاباتی در ایران از اهمیتی پایه ای برخوردار است. لازمۀ یک انتخابات آزاد وجود یک سلسله شرایطی است که اهم آن به قرار زیر است: 

اول مه؛تقابل دو رویا

پرده دوم نمایش تهوع آور مثلا انتخابات در جمهوری اسلامی شروع شده. با تعیین شش نفر تبهکار “حق انتخاب” را به مردم دادند که یکی را برگزینند! به مانند همیشه آنهای که دستی در این حکومت داشتند و دارند و رفتن جمهوری اسلامی پایان عمر سیاسی ایشان است، عمر سیاسی که در هم یاری و همکاری با حکومتی گذشته که نزدیک چهار دهه است جز سیه روزی برای مردم حاصلی نداشته از بین این شش تن انگشت روی یکی گذاشتند و آنرا قاتل معرفی میکنند. همانها که سالهای داد و قال راه انداخته بودند که از کشتار ۶٧ چیزی نگویید، ببخشید و فراموش کنید اکنون یادشان آمده یکی از کاندیدهای حکومت مستقیما در قتل وعام زندانیان سیاسی نقش داشته و این همه برای این است که دامن دیگری ( و دیگرانی مانند خودشان) را از قتل و عامهای حکومت پاک کنند، کسی که از همان سال ۵٨ تاکنون در همه امور امنیتی و سرکوبگری از تصمیم گیران اصلی بوده است. این اما گوشه ای از بساطی کثیفی که بورژوازی در جهان به نمایش گذاشته است. 

چرا باید طبقه کارگر و مردم آزاده ایران، در نمایش انتخاباتی ریاست جمهوری شرکت کنند؟!

در حالی که بی کاری و گرانی و فقر در جامعه ایران، بی داد می کند سران و مقامات حکومت اسلامی ایران، با نزدیک شدن نمایش انتخابات ریاست جمهوری شان، برای تقسیم قدرت و ثروت در جامعه همانند گرگ ها همدیگر را می درند و در عین حال، به مردم معترض چنگ و دندان خونین خود را نشان می دهند.