به این تراژدی های کارگری باید پایان داد

زمینها را حفر میکنیم تا خود و خانواده هایمان از گشنگی تلف نشویم و زنده بمانیم .اما آنها و صاحبانشان خیلی بیرحم تر از این حرفها هستند .ما را به سوی خود میکشند و می بلعندمان، پدران و مادران را از فرزندان و همسرانشان محروم میکنند .براستی این چه دنیای است که ما داریم .(یکی از کارگران معدن ماریکانا ) 

 در خبرها می بینی و می شنوی که در معادن چین، هند، شیلی، نیوزیلند، پرو، برزیل ، ایران ، اندونزی ،کشورهای افریقایی و……صدها کارگر معدن در درون زمین بلعیده شدند،دچار گاز گرفتگی شدند، جان خود را از دست دادند ،مردند و خانواده هایشان بی سرپرست و بی نان آور شدند.

اشک تمساح حکومتیان , ۱۳ اردیبهشت، روز دیگری در تاریخ جنایات سرمایه داران و حکومت اسلامی

روحانی و خامنه ای و استاندار و امام جمعه گلستان و وزرای دولت و رسانه های حکومتی درمورد جنایت در معدن یورت پیام میدهند، عزای عمومی اعلام میکنند، میگویند داغدار شده اند، از مجاهدت هایشان برای نجات کارگران محبوس در معدن میگویند و به کارگران وعده و وعید میدهند. گویی خود مسئول مستقیم این فاجعه نبوده اند، گویی از ناامنی این معدن و دهها معدن دیگر خبر نداشته اند و هشدارهای مکرر کارگران را نشنیده بودند، گویی خبر نداشته اند که ۱۸ ماه حقوق پنج بار زیر خط فقر همین معدنچیان پرداخت نشده است، گویی تجمعات مکرر کارگران در مقابل مراکز دولتی را ندیده و نشنیده بودند، گویی مقامات در این مملکت زندگی نمیکرده اند و از هیچ چیز هیچ خبری نداشته اند. 

تأیید مرگ ده‌ها معدنچی در جریان انفجار معدن آزادشهر

مدیرکل بحران استان گلستان مرگ ۲۲ تن از معدنچیان در جریان انفجار معدن زغال سنگ آزادشهر را تأیید کرده؛ این در حالی‌ است که وزیر کار از کشته شدن ۳۳ نفر در طی این حادثه سخن گفته است. بیش از ۷۰ نفر در این حادثه مصدوم شده‌اند.

انفجار مهیب معدن در گلستان؛ ۲۶ کارگر محبوس در عمق ۱۸۰۰ متری

انفجار در یک معدن زغال‌سنگ استان گلستان باعث محبوس شدن ۲۶ نفر در عمق ۱۸۰۰ متری و مصدوم شدن ۴۰ کارگر و شده است. گفته می‌شود هیچ کارگری فوت نشده است.

کسب نان به قیمت از دست دادن جان

این روزها چقدر نان با جان گره خورده است طبقه کارگر ایران‌جان میدهد تا نان بخورد. جان باختن روزانه شش کارگر در حوادث کار، دیگر به امری عادی تبدیل و زنده بودن امری « عجیب» شده است. انها می میرند چه در اثر فقر و فلاکت، خودکشی و بیکاری و چه در اثر حوادث در هنگام کار. اما گاه و بیگاه این موج کشتار کارگران به چنان قتل عامی تبدیل می شود که جامعه تب و لرز میگیرد و با بهت و حیرت، کسب یک لقمه نان را می نگرد که بهایش جان شیرین است. مرگ اتش نشانان و کولبران شاید در دو حادثه مجزا اتفاق افتاده باشند اما در چند مقوله مشترک هستند. کارگران اتش نشانی و کارگران مزدبگیر کولبر برای کسب نان و روزی خانواده هایشان باید جان خود را به خطر بیاندازند. باید با حوادث بجنگنند باید جان بدهند، باید قدم در ره بی بازگشت بگذارند تا نان شان را بدست اورند. ناگفته ها در مرگ اتش نشانان و کولبران زیاد است و زبان ما قاصر از این همه بی عدالتی! 

سهل انگاری و بی‏مبالاتی نظام، جان ده‏ها کارگر را گرفت

حوادث کارگری و بی مبالاتی رژیم جمهوری اسلامی، هم‏چنان دارد، جان کارگران را در میادین تولیدی، توزیعی و ساختمانی می‏گیرد. ساختمان ۱۷ طبقه و بزرگ پلاسکو سوخت و بر پروندۀ بی‏مسئولیتی نظام افزود.
آتش‏سوزی در مدارس بدلیل فقدان سیستم گرمایشیِ منطبق با استانداردهای بین‏المللی، خرابی بی‏قوله‏های محروم‏ترین اقشار جامعه، در اثر حوادثی هم‏چون باد و باران و سیل، قطع دست و پا در میادین تولیدی به‏دلیل فقدان امکانات اولیۀ ایمنی و غیره، از زمره حکایت و معضلاتی‏ست که در برابر میلیون‏ها کارگر و زحمت‏کشِ ایران قرار گرفته است. بی تردید در آتش سوختن کارگران در ساختمان پلاسکو، از جمله آخرین حادثه ها نخواهد بود و بنابه گفتۀ “«معصومه آباد»، رئیس کمیته ایمنی شورای شهر تهران، ۳۰۰۰ ناایمن دیگر” در تهران، در انتظار فاجعه‏ای هم‏چون ساختمان پلاسکو می‏باشند. 

ساختمان پلاسکو ، سینما رکسى دیگر

ساختمان پلاسکو ، سینما رکسِی دیگر
واژه تسلیت چقدر آشناست برای ملتی که دایم باید به خاطر نداشتن افراد دلسوز آن را سالی چندبار تکرار کند…
تسلیت برای نداشتن جاده مناسب،

تسلیت برای ریزش پل،

تسلیت برای سوختن بچه ها در مدرسه، 

“گور پدر کارگر!” درباره سوانح محیطهای کار در ایران

این عبارت با همه تلخی و محتوای لمپنانه آن، بر پرچم ظفر نمون بورژوازی در ایران نقش بسته است. این عبارت جوهره سیاستهای کارگری دولت، این عبارت مخرج مشترک پلاتفرم دولت و مجلس و کل بورژوازی ایران، این عبارت لب کلام دنیای رسانه های تازه بدوران رسیده اقتصاد سیاسی در ایران است که در خطاب به کارگر ساده ترین مفاهیم انسانی را به طاق فراموشی میسپارند. سوانح محیط کار یک عرصه از نمایش این پرچم است و خبر هفته قبل تر مبنی بر کشته شدن دو کارگر در شرکت لوله گاز میاحی در اهواز نمونه گویایی در این زمینه میباشد: