مضحکۀ انتخابات۱٣٩۶در ایران- تکرار همان سناریو!

انتخابات در ایران آزاد نیست، تکرار این مسأله درهر انتخاباتی در ایران از اهمیتی پایه ای برخوردار است. لازمۀ یک انتخابات آزاد وجود یک سلسله شرایطی است که اهم آن به قرار زیر است: 

گیرم که می کشید، می برید، می زنید! با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟

گیرم که می کشید، می برید، می زنید! با رویش ناگزیر جوانه چه می کنید؟

در حاشیه حمله سیبرنتی عوامل رژیم اسلامی به سایتهای فعالین کمونیست

از: سعید صاحی نیا

۱۴ ژوئن ۲۰۱۳

گیرم که در باورتان به خاک نشسته ام! و ساقه های جوانم از ضربه های تبرهای‌تان زخم‌دار است
با ریشه چه می‌کنید؟گیرم که بر سر این باغ بنشسته در کمین پرنده‌اید
پرواز را علامت ممنوع میزنید
با جوجه های نشسته در آشیان چه می کنید؟
گیرم که می‌کشید،گیرم که می‌برید،گیرم که می‌زنید
با رویش ناگزیر جوانه چه می‌کنید؟”
(خسرو گلسرخی) 

نه بد! نه بدتر! فقط سرنگونی جمهوری اسلامی!

” بین بد و بدتر، باید بد را انتخاب کرد “! چه کسی حکم داده که حتما وقتی بد و بدتر گذاشته میشود باید “بد” را انتخاب کنیم؟ این جمله، جمله ای کلیدی است که حکومت جمهوری اسلامی و مدافعین آن میخواهند بوسیله آن مردم را اولا پای صندوقهای رأی بکشانند، دوما کاملا واضح و با وقاحت مردم را در ظرف بی اختیاری و بی حقوقی قرار دهند و بگویند که : اِی مردم شما هیچ آلترناتیوی ندارید، شما هیچ حقی ندارید و اختیار تصمیم گیری از آنِ باند حاکمه است. ولی اگر مورد رضایت شما نیست، حداقل این حق را دارید که بین بد و بدتر، بد را انتخاب کنید. و با همین ترفند مردم را از ترس بدترین ها به بد و حداقل ها راضی کنند. و همین پدیده انتخاب بین بد و بدتر میتواند موجب ادامه حیات حکومت می شود.  

در انتخابات جمهوری اسلامی مردم بازنده اند!

انتخاباتهای بورژوایی چه محلی و پارلمانی و یا انتخابات ریاست جمهوری با اندک تفاوتهایی همگی سر و ته یک کرباسند. دمکراسی بورژوایی دیکتاتوری طبقه حاکمه است. بورژوازی در چهارچوب سیستم ونظام سرمایه دارانه هر چند سال یک بار تعدادی از نمایندگان وسخنگویان خود را به پارلمان می فرستد و یا یکی را به ریاست جمهوری انتخاب می کنند. طبقه کارگر و مردم در این بازی سیاهی لشکر و بازندگان اصلی صحنه انتخاباتهای بورژوایی اند. 

نه به مضحکه انتخابات! ترکیه راه را نشان میدهد!

خاتمی سیاست اصلاح طلبان حکومتی را روشن کرد: روحانی و عارف ائتلاف کنند، و به سهم خود برای جبران یاس ناشی از ضربه فنی رفسنجانی به صف هواداران شان “امید” ببرند و به سهم خودشان تنور “حماسه انتخاباتی” خامنه ای و “نظام عزیز” اسلامی شان را گرم کنند. رفسنجانی هم همین سیاست را دارد. ظاهرا و بقول خاتمی، موسوی و کروبی هم “نه نظر منفی دارند و نه نظر مثبت”! خاتمی تاکید کرده که “ایده ال ها را در دلهایتان نگه دارید و واقع گرا باشید”، یعنی به همین چیزی که جلویتان گذاشته اند قناعت کنید! این جماعت حتی جرات ندارند در انتخابات شرکت نکنند. تئوری آنرا هم دارند: “از صندوق رای قهر کردن راه حل نیست”!