اعدام ریحانه ، ننگ دیگری بر پیشانی رژیم جمهوری اسلامی !

دیروز صبح ، شنبه سوم آبان ۱۳۹۳ ، ریحانه جباری بعد از هفت سال تحمل شرایط بسیار سخت زندان های جمهوری اسلامی ، در زندان رجایی شهر توسط دژخیمان جمهوری اسلامی اعدام شد و با این عمل ، برگ ننگین دیگری بر کارنامه سیاه و مملو از شکنجه و اعدام دولت روحانی افزوده شد. اعدام ریحانه جباری به رغم تمامی مخالفت های افکار عمومی علیه این حکم ناعادلانه ، خشم و نفرت مردم را هر چه بیشتر علیه مقامات حاکم و سیستم کثیف قضایی آن ها ، برانگیخته است. 

دربارە اسیدپاشیهای اصفهان و موضع رژیم اسلامی

ازهمان  سال ۱۳۵۸ یعنی چند ماه پس ازسرنگونی رژیم سلطنتی در ایران و برقراری رژیم جهل و جنایت جمهوری اسلامی در  ۲۲ بهمن۵۷  سردمداران رژیم جدید اسلامی علاوە بر جنایات بیشماری کە مرتکب شدند کوشیدند و بهر وسیلە ای متوسل شدند کە حجاب اجباری را در سراسر ایران باجرا در آورند و بانوان و دختران جوان را مجبور کنند کە در خارج از منزل، در بازار، در محل کار و اماکن عمومی  و لو در گرمای طاقت فرسای تابستان تهران یا خوزستان با حجاب کامل و بدن کاملآ پوشیدە ظاهر شوند. این سیاست غیر انسانی در طولتمام این سالها با مقاومت مداوم بانوان و دختران مواجه شدە و براحتی اجرا نشدە است. بگذریم کە عدە معدودی از خانمها بلحاظ شغلی یا اعتقادی با رژیم همراه شدە و درپیشبرد این سیاست با آن شریکند.و حتی در سرکوب مقاومت خانمها و هر نوع صدای آزادی خواهانە فعالانە شرکت داشتە اند. 

تجمع معلمان حق التدریس در مقابل مجلس اسلامی

با استناد به آمارهای رسمی و در کتاب های آمار آموزش و پرورش، “پیشینه تدریس معلمین غیررسمی در آموزش و پرورش ایران با عنوان روزمزد یا با پرداخت حق التدریس به  قبل از سال ۴۲ برمیگردد. طبق مصوب جلسه ۶۹۹سال۸۲شورای عالی آموزش و پرورش رژیم اسلامی و بند ۲/۱دستورالعمل ۹۵/۷۱۰سال۸۳درتعریف مربی پیش دبستانی آمده است، مربی کودک(پیش دبستانی)کسی است که مطابق ابلاغ رسمی از ادارات آموزش و پرورش شهرستانها و مناطق، در یکی از مراکز پیش دبستانی و مهدهای کودک فرهنگیان به خدمت اشتغال داشته باشد و برابر اسناد و مدارک ثبت شده از منابع آموزش و پرورش حق التدریس یا حق الزحمه دریافت داشته باشد.” 

زنده باد انقلاب اکتبر، زنده باد انقلاب کارگری

به مناسبت سالگرد انقلاب اکتبر

نود و هفت سال از انقلاب اکتبر گذشت. تحولی که ناقوس مرگ سرمایه داری را بصدا در آورد. با پیروزی انقلاب اکتبر طبقه کارگر در روسیه قدرت سیاسی و دولتی را بدست گرفت تا نظام سرمایه داری را واژگون سازد. رویدادی که لحظاتش تا به امروز مورد موشکافی موافقین و مخالفین زیادی در سراسر جهان قرار گرفته است. اگر چه طبقه کارگر توانست برای زمان کوتاهی قدرت را در دست نگه دارد، اما نفس قدرت گیری طبقه کارگر در یک کشور، تاثیرات عظیمی در سطح دنیا بجا گذاشت که زندگی توده های وسیع مردم از قرن بیستم تا به امروز را رقم زده است. 

از کودکان کار تا بازنشستگان فولاد

جستجوی عبارت “اعتراض کارگران بازنشسته” در صفحه فارسی اینترنتی گوگل تعداد ۶۶۹ هزار صفحه خبری در این زمینه را جلوی روی شما باز میکند! فولادی های بازنشسته بخش مهمی  از  صفحات مربوط به دو ساله اخیر را بخود اختصاص میدهند. فولادی ها،  از اصفهان گرفته تا کرمان و خوزستان داستان نبرد خیابانی هشتاد هزار کارگر بازنشسته فولاد است که درب هر چه مجلس و استانداری  و  وزارت کار را درآوردند، خیابانها را بند آوردند تا حقوق معوقه دو ساله را ذره به ذره از گلوی دولت بیرون بکشند. اخبار کمابیش مشابه حکایت از سلسله پایان ناپذیر تحرکات اعتراضی در شهرهای مختلف و در سراسر ایران دارند که کارگران برای  دریافتی های محقر ماهانه در پیش گرفته اند.  

کارگران ومبارزات اجتماعی

خواننده ای پرسیده است که “ایرادی که به شما می گیرند این است که بجای مبارزه برای آزادی کارگران، وقتتان را صرف فعالیت در عرصه‌های دیگری مثل زنان، اعدام، کودکان و غیره می کنید. جواب شما به این ایرادات و انتقادات چیست؟” 

هر دم از این باغ بری می رسد!!

هنوز مسئله ی دخالت مستقیم جمهوری اسلامی به یکی از خصوصی ترین مسائل خانواده تمام نشده که این بارموضوع فرستادن زنان ازکار و اجتماع به کنج خانه را مطرح کردند، جمهوری اسلامی همچون طالبان و داعش می خواهد روز به روزعرصه را برای فعالیت و مشارکت زنها تنگ کرده وبا هرگونه حرکت سازماندهی شده که از جمله دستیابی به آزادی بیشتر وحقوق آنها باشد مخالفت و سرکوب می کند. از دیدگاه رژیم، وظیفه ی زن همسرداری و تربیت فرزندانش است و جای زن در خانه است .  

چند نکته در حاشیه اعتصاب کارگران معدن بافق

دومین اعتصاب  پنج هزارنفرازکارگران معدن سنگ آهن بافق پس از شانزده روز خاتمه یافت وبرای کارگران و فعالین کارگری دست اندرکارجنبش کارگری تجاربی عملی را بر جای گذاشت که قاعدتا می بایست مورد ارزیابی قرار گیرد. اینجا و در حاشیه آن به چند نکته اشاره می شود که شاید بتواند مکمل ارزیابی ازچنین حرکتی واقع شود.  

تاریخچه جنبشِ سوسیال دمکراسی و کارگری در سوئد

تاریخ سیاست اجتماعی در سوئد، تاریخ کشوری است که نشان میدهد که چگونه گام به گام یک جامعهء طبقاتی کهنه و خشن به یک جامعهء مرفه و دمکراتیک تبدیل میشود. همگامی و هم پیمانی سوسیال دمکراتها و اتحادیهء سراسری کارگری در این کشور، نخستین گام و اقدام جدی و کارساز برای پیشرفت و استقرار رفاه اجتماعی برای عموم شهروندان در این کشور محسوب میشود. 

از فقر تا سرکوب مردم برای حفظ جمهوری اسلامی!

هم میهنم بیشتر از سی‌ و پنج سال است که ما مردم ایران در زیر سایه‌ شوم حکومت اسلامی تنها درد و رنج دیده‌ایم. روزی نیست که خبری درد آور نشنوید و لحظه‌‌ای نیست که برای امرار معاش رنج نبرید.آنهایی که در بطن جمهوری اسلامی هستند و یا با مزدوری برای این رژیم امرار معاش میکنند،از این جامعه خارج هستند و با شهامت می‌‌توانم بگویم که از مردم ایران نیستند.کسی‌ که شقاوت،آدمکشی و استبداد و مردم آزاری را مرتکب می‌‌شود و یا این‌ها را روا می‌داند ،نمی‌ تواند از مردم باشد،هر چند که این جماعت اندک و در اقلیت هستند ولی‌ متأسفانه ،شقاوت و خشونت به خودی خود قدرت آور است و یا به عبارت دیگر به قدرت رسیدن با سرکوب و آدمکشی امری ساده است.