سال تحصیلی جدید و موقعیت کودکان افغانستانی مقیم ایران !

بارها در مورد زندگی فلاکت بار پناهندگان افغانستانی را در ایران از جانب رژیم اسلامی شنیده و گزارشات دردناکی در این سالهای متمادی شرایط جنگی و آوارگی مردم افغانستان پخش گردیده و جریانات بظاهر حقوق بشری هم در اینمورد چه گزارشاتی و یا مستنداتی منتشرکرده اما مگر دست اندرکاران این رژیم وقعی بدان نهاده اند ؟ 

مصیبتی بنام اصلاح طلبان

گروه اصلاح طلبان که بعد از روی کار آمدن دولت خاتمی با تشکیل چند حزب وگروه به وجود امدند در فضای سیاسی ایران ،فراز وفرودهایی داشته اند.اما آنچه مراد منست اینست که این گروه بنام اصلاح طلبی لطمات فراوانی بر اقشار و گروههای مختلف و بخصوص طبقه کارگر وارد ساخته اند.اولا اینها خود را جز الیت جامعه می خوانند و نگاه تحقیر امیزی نسبت به طبقات فرودست و کلا کارگر دارند. هنوز جمله عباس عبدی در مورد انتخابات ۸۸از یادم نرفته است که”اگر رای ما همان ۱۳میلیون باشد کیفیت رای ما از رای احمدی نژاد بالاتر است .چرا که ارا ما مملو از نخبه ودکتر ومهندس و غیره است”مفهوم مخالف ان اینست که ارا احمدی نژاد بی کیفیت است چرا که اقشار تهیدست و روستایی و کارگر ،مهمترین پایگاه رای ایشان بوده است. 

آموزش و پرورش طبقاتی و آموزش و پرورش غیرطبقاتی

به مناسبت آغاز سال تحصیلی

از آن هنگام که جامعه ­ی انسانی در مقابله با طبیعت توانست زندگی جمعی را تجربه کند و برای رو­در­رویی با بلایای طبیعی و زنده ماندن در برابر حوادث، ضرورت بقای نسل را فرا گرفت، امر آموزش از پدران و مادران به فرزندان و انتقال تجربه از نسلی به نسل دیگر موضوعی با اهمیت بود. هرچند آموزش شیوه­ ی زندگی از نسلی به نسل دیگر در همه­ی جانداران به­ نوعی وجود دارد، اما این امر در انسان به عنوان تکامل یافته­ ترین موجود زنده و دارای مغز متفکر به ­تدریج به صورت امری تدوین یافته و هماهنگ در­آمد و آموزش و پرورش را برای مقابله با مشکلات زندگی اجتماعی و مقابله با نیروهای طبیعت و رام کردن جهان پیرامونی و تداوم زندگی اجتماعی، به امری ناگزیر برای بقای نسل و تداوم تمدن بشری درآورد. 

دفاع از قانون کار جمهوری اسلامی به بهانه شرکت درپراتیک اجتماعی

بحث و گفتگو درباره لایحه اصلاحیه قانون کار درچند هفته گذشته یکی ازمسایل مهم درجنبش کارگری بوده است. دراین مورد اتحادیه آزاد کارگران ، سندیکای کارگران شرکت واحد و عده ای ازفعالین کارگری و صاحب نظران در مسایل کارگری درباره این حمله دولت روحانی به زندگی ومعیشت کارگران پرداخته اند. منجمله بهروز خباز دراین رابطه چندین مصاحبه تلویزیونی داشته است. اوبا انتقاد از آن دسته از فعالین و صاحبنظران درمسایل کارگری که قانون کار فعلی را ارتجاعی میدانند میگوید که اینها با اینکار خود بی عملی درجنبش کارگری را دامن میزنند و از آنها میپرسد که پس تکلیف “شرکت در پراتیک اجتماعی” چه میشود. 

کشتار ۶۷ و پنهان ماندن ماهیت طبقاتی جنایات رژیم اسلامی

خمینی با چند سطر، فرمان کشتار هزاران زندانی سیاسی را در تابستان ۶۷ صادر کرد. این زندانیان سیاسی از کشتارهای وسیع پس از سی خرداد ۶۰ جان بدر برده بودند، بسیاری با سپری شدن دوران محکومیت شان آزاد نشده بودند و بعضا حتی در بیدادگاههای رژیم اسلامی هنوز محاکمه نشده بودند. هیات مرگ، این آدمکشان بله قربان گو، اوامر خمینی را بدون چون و چرا اجرا کردند و دهها هزار نفر را در کمتر از دو ماه کشتند زیرا از نظر این جانیان از خمینی که نباید سند و مدرک خواست. منتظری در جلسه با هیات مرگ بر فقدان سند و مدرک جدید برای تجدید محاکمه زندانیان سیاسی و تغییر حکم آنها پافشاری دارد و آنرا باعث بی اعتباری دستگاه قضایی رژیم اسلامی می داند. از این طریق منتظری محاکمات چند دقیقه ای و اعدام های دسته جمعی خلخالی، حاکم شرع منصوب خمینی در ترکمن صحرا و کردستان را از پرونده جنایات رژیم اسلامی حذف می کند. 

اطلاعیه پایانی کنفرانس هشتم سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان

هشتمین کنفرانس سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان به تاریخ ۲۱ تا ۲۳ اسد ۱۳۹۵ مطابق ۱۱ تا ۱۳ اگوست ۲۰۱۶، در یکی از کشورهای اروپایی برگزار گردید. کمیتهء تشکیلات داخل نیز از طریق انترنت در تمام بحث هاى کنفرانس اشتراکِ فعال داشت.

کنفرانس با پخش سرود انترناسیونال و یک دقیقه سکوت به یاد جانباختگانِ راه آزادی و سوسیالیسم، با سخنرانی فهیم ازاد و تأئید آئین نامه آن افتتاح گردید.

ما خواهان آزادى سهیل عربى هستیم !!!!

سهیل عربی یکی از چندین فعال اینترنتی است که هم اکنون در ایران در زندان به سر می‌برد. طبق آمار سازمان‌های مدافع حقوق بشر، در ماه مه ۲۰۱۵ در مجموع ۱۶ روزنامه‌نگار و ۲۷ فعال اینترنتی و وبلاگ‌نویس در ایران در زندان بوده‌اند. وهمچنین درسال ٢٠١۶صدها نفر از فعالان سیاسی،اجتماعی و روزنامه‌نگاران ایران نیزدر روز پنج‌شنبه دهم تیرماه ١٣٩۵پیامک تهدیدآمیزی دریافت کردند که از آنها خواسته بود ارتباط خود را باکسانی که عناصر معاند خارج از کشور خوانده شده قطع کنند 

نرگس محمدی بزرگ زن تاریخ ایران (ماهستیم نرگس)

آید آن صبحی که، صبح ظالمان گردد غروب

پتک آهنکوب محرومان شود عمامه کوب!!!!!

فریاد کن نام آزادی را و صادقانه دیوانگی کن

که اکنون سکوت مردابیست از سکوت و سکون

عزمم دوچندان می شود وقتی من و تو، “ما” شود

در جمع، شورِ زندگی رمزِ صلابت، رَستگی 

مذهب زاده ها دشمن عظیم زاده ها

رئیس اتحادیه کارگران آزاد ایران جعفر عظیم زاده، این کارگر از جان گذشته و در بندِ ستم و سرکوب ساختار خودکامه مافیائی ـ ولائی”۶۲ روز اعتصاب غذای” خود را با جانکاهی و تا پای مرگ پشت سر نهاده است. او بیش از آنچه که باورش رود در این نبرد مرگ و زندگی، و تنها برای دریافت حقوق انسانی ـ کارگری، در کام درندگان ضدبشری نظام الهی بی دادرس و بی پناه گشته و دچار می باشد. با اینوجود همچنان جوانمرد و استوار در برابر کل نظام فاسد و چپاولگر، و “دستگاه قضای بی آبروی نظام تنها مانده است. جای گمان ندارد که هریک از ما باهر دیدگاهی که دارد در برابر سرنوشت او و اهداف انسانی ـ اجتماعی ـ کارگری اش مسئول می باشد و هستیم و بنا بر این شایسته است به هر رو، و با هر ابزار و اهرمی که در توان مان وجوددارد، خواسته ی بحق او را بی صرافت و بی مضایقه مورد پشتیبانی هرچه زودتر خویش قراردهیم. از جان گذشته ای که بخاطر فعالیت آزاد صنفی و دفاع از حقوق محروم ترین طبقه و لایه های تنگدست این سرزمین در رنج مرگ گرفتار و از هستی خویش درگذشته است. 

بودن یا نبودن، مسأله این نیست! بریتانیا در اتحادیه اروپا

مطابق آخرین نظر سنجی ها، موافقان خروج بریتانیا از اتحادیۀ اروپا (۴۸% از رأی دهندگان) اکنون پنج در صد بیشتر از موافقان ماندن در رفراندوم چهارشنبۀ آینده (۲۲ ژوئن) هستند. تنها ظرف یک هفتۀ گذشته است که تعداد موافقان خروج بدون نوسان افزایش پیدا کرده و بیشتر از موافقان ماندن در اتحادیه اروپا شده است(۱). اهمیت این امر وقتی روشن تر می شود که بیاد بیاوریم از مدتها پیش تمام رهبران دیروز و امروز احزاب سیاسی مهم بریتانیا، و حتی رهبران کشورهای خارجی، مشغول اند تا خطرات خروج بریتانیا از اروپا را برای رأی دهندگان توصیف کنند. هرچه موعد رفراندوم نزدیک تر می شود توصیف اینها مخوف تر می شود، اما فعالیت بالایی ها تأثیر معکوس بر نظر پائینی ها گذاشته است. تنها می توان این طور تفسیر کرد که مردم بریتانیا دارند از تنها خاصیت باقی مانده از دموکراسی و حق رأی استفاده می کنند؛ یعنی دلزدگی شان از عرصۀ سیاست رسمی را به این شکل نشان می دهند که هرچه نخبگان و احزاب سیاسی توصیه کنند، آنها برخلاف آن رأی خواهند داد.