اعتراض مسالمت آمیز رانندگان خطوط تندرو شرکت واحد برای آزادی رضا شهابی راننده زندانی سندیکایی

رانندگان شرکت واحد امروز ۲۲شهریوردر اعتراضی مسالمت آمیز خواستار آزادی رضا شهابی عضو زندانی سندیکای واحد شدند.
بنابردرخواست سندیکای کارگران شرکت واحد ، امروز۲۲شهریور رانندگان خطوط BRTاز ابتدای صبح به نشانه اعتراض به زندانی کردن مجدد رضا شهابی عضو هیئت مدیره سندیکای واحد که درسی وششمین روز اعتصاب غذا بسر میبرد چراغ های اتوبوس هایشان را روشن کردند و سرعت اتوبوس ها را۲۰کیلومتر کاهش دادند. 

وضعیت نگران‌کننده رضا شهابی پس از یک ماه اعتصاب غذا و درخواست اعتراض جمعی سندیکا

همسر رضا شهابی در سی و یکمین روز اعتصاب غذای این فعال کارگری، وضعیت جسمی او را «نگران کننده» توصیف کرد و گفت با وجود تلاش‌ سندیکا و فعالان کارگری و مدنی، هنوز مسئولان قضایی پاسخی به مطالباتش نداده‌اند و حتی از اعزام او به بیمارستان برای مداوا نیز خودداری می‌کنند. 

سرمایه، نیروی کار شبه رایگان و تمام رایگان

فقط در ماه تیر سال جاری توده‌های کارگر ایران در اعتراض به تعویق طولانی مدت دستمزدهای شبه رایگان خویش، در ۶۹ مرکز کار و تولید دست به اعتراض و اعتصاب زده‌اند. صدها هزار کارگر در این مبارزات شرکت نموده‌اند و مدت تعویق دستمزدها برای کارگران هر واحد از یک ماه تا ۲ سال و در مواردی حتی ۱۰ سال!! بوده است. این‌ها خطوط اصلی گزارشی است که یک کمیته مدافع اعتراضات کارگران ایران در شهر کلن آلمان تهیه و منتشر کرده است. فعالان کمیته، طبیعتاً داده‌های آماری بالا را از اخبار و اطلاعات مندرج در رسانه‌ها استخراج نموده‌اند. 

حکم شلاق علیه کارگران دفاع عریان از صاحبان سرمایه است

علیرغم اعتراضات گسترده در مقابل حکم شلاق و اجرای آن علیه کارگران معدن آق دره ، بار دیگر دستگاه قضائی حکم شنیع و غیر انسانی شلاق را علیه شاپور احسانی راد از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و نماینده سابق کارگران کارخانه پروفیل ساوه صادر کرد.
جدای از اینکه شاپور احسانی راد هیچ جرمی جز دفاع از معیشت و بدیهی ترین حقوق انسانی خود و همکارانش مرتکب نشده است، صدور حکم شلاق در قرن بیست و یک با تمامی پیشرفتهای زندگی اجتماعی بشر امروز، توهین به شان و منزلت انسان و زنده کردن دوران بربریت و برده داری است. 

موج اعتراضات سراسری کارگران و زحمتکشان را با تشدید سرکوب‌های قرون وسطایی نمی‌توان پاسخ داد

اعتراضات بی وقفه کارگران، زحمتکشان و مردم تحت ستم در سراسر شهرها و استان‌های کشور هر روزه ابعاد وسیع تری می‌یابد و قدرتمداران در سردر گمی از حل بحران‌های اجتماعی رو به سوی بیشترکردن فشارها و سرکوب‌ها می‌آورند تا شاید از بحران‌های خود ساخته رهایی یابند. غافل از آنکه اگر چنین شیوه‌هایی پاسخ مشکلات بود، در این چند دهه باید نتایجش آشکار می‌شد. اکنون مردم ما و کارگران و زحمتکشان به حدی تحت فشار معیشت و زندگی روزمره هستند که شیوه‌های گذشته برخورد قدرتمداران را به هیچ گرفته و همچنان به اعتراضات خود ادامه می‌دهند زیرا که قدرتمداران نیز همچنان به چپاول اموال مردم و حقوق‌ها نجومی برای اعوان انصارشان ادامه می‌دهند و حاضر به پرداخت حق و حقوق مردم نیستند. 

تجمع صبح امروزبازنشسته های نیشکرهفت تپه

شکستن دوربین ها وشیشه های مدیریت وحسابداری
(خبر ارسالی به قلم یکی از کارگران نیشکر هفت تپه)
#امروز، ۴ شنبه ۱۴ تیرماه، کارگرانی که اسفند۹۵بازنشسته شدند جهت پیگیری مطالباتشان دودسته شدند؛ گروهی برای گرفتن جواب پیگیریهای فرماندار شوش به آنجا مراجعه کردند و گروهی در شرکت تجمع کردند. در فرمانداری به جای گرفتن جواب تهدید شدند که اگر آنجا را ترک نکنند دستور داده خواهد شد تا نیروی انتظامی آنها را جمع آوری کنند. این برخورد از طرف مسوولین فرمانداری سبب شد کارگران به شرکت برگشته و همراه دیگر بازنشسته ها که درب ورودی شرکت را بسته بودند به مدیریت شرکت وحسابداری حمله کرده و اقدام به شکستن دوربین ها و شیشه های مدیریت و حسابداری کنند. 

کامنتهای کارگری … این “تشکل” است یا آجان؟!

اعتراض معلمان در روز ٣١ تیر، در میان دست آوردهای زیاد دیگری، نشان دادن ماهیت آن تشکلی نیز بود که ظاهرا این اعتراض را سازمان داده بود. نهادی به نام “شورای مرکزی تشکل‌های صنفی فرهنگیان سراسر کشور”. برنامه این “شورا” چنین تعریف شده بود: “فرهنگیان فرهیخته‌ی کشور برای نشان دادن حسن نیت خود، در این گردهمایی اعتراضی، سکوت خواهند کرد و هیچ برنامه‌ای برای سخنرانی و خواندن مقاله و … ندارند و از سر دادن هرگونه شعار و سرود، چه به صورت فردی و یا گروهی خودداری خواهند نمود و خواسته‌های خود را تنها از طریق پلاکاردهایی که به تایید شورای مرکزی خواهد رسید به گوش مسئولان می رسانند.