اﻣﺴﺎل در ﺷﺮاﻳﻄﯽ ﺑﻪ اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮔﺮاﻣﻴﺪاﺷﺖ 8 ﻣﺎرس روز ﺟﻬﺎﻧﯽ زن، ﻣﯽ روﻳﻢ ﮐﻪ ﻣﻮج دوﻣﯽ از ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻮدﻩ اﯼ ﻣﺮدم اﻳﺮان در ﺟﺮﻳﺎن اﺳﺖ . ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﺎ ﺷﺮوع اﻳﻦ ﺟﻨﺒﺶ زﻧﺎن ﺑﺎ ﺣﻀﻮر ﻓﻌﺎل و ﮔﺴﺘﺮدﻩ ﺧﻮد در ﺻﻔﻮف اوﻟﻴﻪ رژﻳﻢ ﺳﺮﮐﻮﺑﮕﺮ و ﺗﺎ دﻧﺪان ﻣﺴﻠﺢ رژﻳﻢ ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ را ﺑﻪ ﻣﺼﺎف وﭼﺎﻟﺶ ﮐﺸﻴﺪﻧﺪ .
ﺣﻀﻮر ﭘﻴﮕﻴﺮ و همه ﺟﺎﻧﺒﻪ زﻧﺎن در ﺻﺤﻨﻪ هاﯼ ﺳﻴﺎﺳﯽ و اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﻳﻦ ﺣﺮﮐﺖ ﻋﻈﻴﻢ و ﺑﺎزﺗﺎﺑﺶ ﺧﻮد را در ﻣﻮج دوم ﺟﻨﺒﺶ ﺗﻮدﻩ اﯼ ﮐﻪ از ﭼﻨﺪ هفﺘﻪ ﻗﺒﻞ ﺷﺮوع ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺿﻮح ﻧﺸﺎن دادﻩ اﺳﺖ .
زﻧﺎن اﻳﺮان ﺑﻴﺶ از ﺳﻪ دهه اﺳﺖ ﮐﻪ ﺗﺤﺖ ﺣﺎﮐﻤﻴﺖ هارﺗﺮﻳﻦ ﺣﮑﻮﻣﺖ ارﺗﺠﺎﻋﯽ ﺟﻤﻬﻮرﯼ اﺳﻼﻣﯽ ﻗﺮار دارﻧﺪ . ﺿﻤﻦ اﻋﻤﺎل ﺷﺪﻳﺪ ﺗﺮﻳﻦ ﺳﺘﻢ ﺟﻨﺴﯽ و ﻃﺒﻘﺎﺗﯽ ﺑﺮ ﺁﻧﺎن، ﺳﻌﯽ ﺷﺪﻩ در ﺗﻤﺎم ﻋﺮﺻﻪ هاﯼ زﻧﺪﮔﯽ اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ اﺷﺎن ﺷﻬﺮوﻧﺪ درﺟﻪ دوم ﻣﺤﺴﻮب ﺷﻮﻧﺪ . ﺳﺮﮐﻮب زﻧﺎن ﻧﻴﻤﯽ ازﺳﺮﮐﻮب ﮐﻞ ﺟﺎﻣﻌًﻪ اﻳﺮان ﻣﻴﺒﺎﺷﺪ. ﺳﻌﯽ اﻳﻦ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺑﺮ اﻳﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ وﺿﻌﻴﺖ زﻧﺎن را در ﭼﻬﺎر ﻗﺴﻤﺖ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار دهد.