مبارزه بر سر حداقل دستمزد، مبارزه برای سرنگونی رژیم است!

یک بار دیگر به آخر سال نزدیک می شویم و مبارزه بر سر حداقل دستمزد نیز بار دیگر بر سر میز فعالین و رهبران کارگری و همچنین ما توده کارگران قرار گرفته است. کارگران، حتی اگر از موقعیت معیشتی خود نیز حرکت کنند، باید قال قضیه را کنده و کار این رژیم جهل و تولید فقر را یکسره کنند. موقعیت رژیم امسال حتی بحرانی تر از سالهای پیش است. از یک طرف جناح‌های رژیم دارند گلوی همدیگر را پاره می کنند و از طرف دیگر، جامعه‌ای که در حال انفجار است و در پیشاپیش آن کارگرانی که نان شبشان گرو گرفته شده است، مترصد فرصتی هستند که کار همه باند و جناحها را برای همیشه یکسره کنند. این را ما بارها و بارها و بخصوص در سال ٨٨ و بدنبال انتخابات ریاست جمهوری اسلامی به وضوح و بلاواسطه شاهد بودیم. 

سندیکا و مبارزه ی طبقاتی

بر پایه ی شواهد و تجاربِ تاریخی جنبش جهانی کارگری ، هر آنگاه که سندیکاها و اتحادیه های کارگری ، خود را درگیر خُرده حساب ها و کش و واکش های سیاسی روزمرٌه کرده ؛ و یا بدتر از آن به دنبالچهً سیاست های حزب و فرقه و شخصیتی سیاسی ، گیرم “انقلابی”، بَدل گردیده اند ، روند شقه و از هم گسیخته شدن را آغاز کرده و فرجامی جز شکست و نابودی یا تبدیل شدن به موجودی سترون و بی خاصیٌت و گوش به فرمان نداشته اند. فعالیٌت و عملکرد اغلبِ اتحادیه های کارگری کنونی در سرتاسر جهان نیز شاهد زنده ای بر اثباتِ وجود معضلاتِ مذکور می باشد. این چنین اتحادیه های غیر مستقل که معمولأ نقش سیاه لشکر صف ها و صندوق های رأی گیری را به عهده دارند منافع عمومی طبقاتی کارگران را قربانی سیاست های احزابِ برای حفظ قدرت و یا رسیدن به قدرت می نمایند و در نتیجه نهایتأ مدافع و حامی تنها بخش مرفه و “یقه سفید” کارگران و مزدبگیران می گردند. 

زن در جهان مدرن معاصر

خبر تجاوز جنسی و “زجرکش” شدن یک دختر جوان ۲۳ ساله در دهلی، توسط شش مرد، در اتوبوسی در حرکت در پایتخت هند، جهانی را نسبت به ابعاد خشونت و نا امنی زنان در هند، در شوک فروبرد و موجی از خشم را در سراسر هند برانگیخت. 
توحش و حیوانی نامیدن، سبعیت و رفتاری که با این زن طی دو ساعت آخر زندگیش شده است، ارفاق زیادی به مرتکبین آن و بی انصافی در حق حیوانات است. خون آشام ترین وحوش با اعضا تیره خود چنین نمی کنند. 

هوای سرد زمستان و گرمای همبستگی جهانی برای آزادی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی در ۲۶ ژانویه

روز ٢۶ ژانویه روز جهانی اعتراض برای آزادی کارگران زندانی و زندانیان سیاسی در ایران بود. به دعوت و فراخوان حزب کمونیست کارگری، کمپین برای آزادی کارگران زندانی، کمیته مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی، نهاد کودکان مقدمند و همچنین شمار دیگری از احزاب و سازمانهای اپوزیسیون در این روز میتینگ هایی در حمایت از کارگران زندانی و علیه رژیم سرکوبگر جمهوری اسلامی برگزار شد. 

سندیکای شرکت واحد و راهی دشوار

در دل مسائلی که اخیرا در سندیکای شرکت واحد پیش آمده، یک واقعیت مهم دارد تعیین تکلیف میشود. آنهم آینده سندیکای شرکت واحد و فعالین و دست اندرکاران آن است!

این مساله بر کسی پوشیده نبود که طی چند سال گذشته سندیکای شرکت واحد و اتحادیه کارگران هفت تپه مورد بیشترین و سخت ترین حملات منظم و سیستماتیک مشخصا دولت و دستگاه های امنیتی و سرکوبگر آن بودند. از همان ابتدای تشکیل و یا احیا آن تلاشهای بسیاری برای به شکست کشاندن این مبارزه  که کارگران را در شرکت واحد تهران و حومه و در مبارزه روزانه متشکل کرده بود صورت گرفت.همه  بر این مسأله و تأثیر  این فشارها برفلج کردن و زمین گیر شدن سندیکا و فعالیتهایش آگاه بودند. این فشارها تا حدی  بود که گاها  توان عملی و فعالیت عملی و متشکل در این سندیکا مورد سوال  قرار میگرفت و بدیهی است که کمبود ها و راه حل های مختلف برای رفع آن‌ها در عین حال  اختلافات را بیشتر دامن میزد. مزید بر دشواری های تاکنونی مسائل پیش آمده در هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد، این بخش از طبقه کارگر ایران و  سندیکا، را وارد دورانی سخت برای ادامه فعالیت و بقا این تشکیلات کرده است. 

اعدام قربانیان نظام به بهانه برقراری امنیت جامعه!

طناب دار و میادین اعدام در ایران بر طرف شدنی نیست. خیابان‏ها، ورزشگاه ‏ها، پارک‏ها و کوچه و پس کوچه‏ های جامعه‏ ی‏مان، بوی مرگ و خون می‏دهد. ده‏ها نفر دیگر در صف‏ند تا شکنجه‏ گران و جانیان جمهوری اسلامی، جان‏شان را برای بقای بیش از اینِ خود ب‏گیرند. تا دیروز حمل و کاربست سلاح‏های گرم از جانب مخالفین نظام به‏ عنوان جرم نابخشودنی به حساب می‏آمد و این‏روز‏ها سلاح‏های سرد هم به ردیف آن‏ها‏ پیوست. “محاربین”، “مخلان امنیت مردم”، “زورگیران و اوباشان” و همه و همه عناوین به ناصحیحی‏ست که جمهوری اسلامی دارد در مقابل مخالفین و قربانیان نظام ب‏کار می‏گیرد. دستگیری و گرداندن “زورگیران” در خیابان‏های ایران هم به سیاست سران حکومت تبدیل گشته است. 

لایحه پیشنهادی دولت برای تغییرقانون کار، پدیده ای قرن نوزدهمی و تحمیل چرخشی به عقب بر جامعه ای هشتاد میلیونی

لایحه پیشنهادی دولت برای تغییرقانون کار، پدیده ای قرن نوزدهمی و تحمیل چرخشی به عقب بر جامعه ای هشتاد میلیونی

مقدمه ـ در نوشته حاضر کوشیده ام به عنوان مقدمه با توضیح کوتاهی از تبعات عینی تصویب و اجرای لایحه پیشنهادی دولت برای تغییر قانون کار، مستیقما سراغ مواد و بندهای این لایحه  و نتایج معین هر کدام از آنها بروم. اینکار قبل از هر چیز برای جلوگیری از طولانی شدن مطلب بوده است لذا چنانچه فرصتی بود بطور مفصل تری به تبعات اقتصادی سیاسی و اجتماعی فرهنگی لایحه پیشنهادی دولت برای تغییر قانون کار خواهم پرداخت.