نرگس محمدی بزرگ زن تاریخ ایران (ماهستیم نرگس)

آید آن صبحی که، صبح ظالمان گردد غروب

پتک آهنکوب محرومان شود عمامه کوب!!!!!

فریاد کن نام آزادی را و صادقانه دیوانگی کن

که اکنون سکوت مردابیست از سکوت و سکون

عزمم دوچندان می شود وقتی من و تو، “ما” شود

در جمع، شورِ زندگی رمزِ صلابت، رَستگی 

مذهب زاده ها دشمن عظیم زاده ها

رئیس اتحادیه کارگران آزاد ایران جعفر عظیم زاده، این کارگر از جان گذشته و در بندِ ستم و سرکوب ساختار خودکامه مافیائی ـ ولائی”۶۲ روز اعتصاب غذای” خود را با جانکاهی و تا پای مرگ پشت سر نهاده است. او بیش از آنچه که باورش رود در این نبرد مرگ و زندگی، و تنها برای دریافت حقوق انسانی ـ کارگری، در کام درندگان ضدبشری نظام الهی بی دادرس و بی پناه گشته و دچار می باشد. با اینوجود همچنان جوانمرد و استوار در برابر کل نظام فاسد و چپاولگر، و “دستگاه قضای بی آبروی نظام تنها مانده است. جای گمان ندارد که هریک از ما باهر دیدگاهی که دارد در برابر سرنوشت او و اهداف انسانی ـ اجتماعی ـ کارگری اش مسئول می باشد و هستیم و بنا بر این شایسته است به هر رو، و با هر ابزار و اهرمی که در توان مان وجوددارد، خواسته ی بحق او را بی صرافت و بی مضایقه مورد پشتیبانی هرچه زودتر خویش قراردهیم. از جان گذشته ای که بخاطر فعالیت آزاد صنفی و دفاع از حقوق محروم ترین طبقه و لایه های تنگدست این سرزمین در رنج مرگ گرفتار و از هستی خویش درگذشته است.