حضور «حسن سعیدی»، بهعنوان نماینده سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران کنگره سالانه سازمان بینالمللی کار (ILO)، خبر خوشحالکنندهای است و برایاولین بار در تاریخ حاکمیت جمهوری اسلامی، یک نماینده واقعی کارگری بهاین کنفرانس دعوت شده است. البته تاکید کنیم که تاکنون مبارزه جنبش کارگری در داخل ایران و حامیان آن در سطح بینالمللی، هر ساله از هر طریق ممکن و از جمله در تاریخهای برگزاری کنفرانس سالانه سازمان بینالمللی کار در ژنو، با راهانداختن کمپینهای اعتراضی، با صدای بلند اعلام کردهاند که خانه کارگر و شورای اسلامی کار نه تنها سازمانهای کارگری ایران نیستند، بلکه آنها نقش پلیسی را در درون این جنبش برای حاکمیت ایفا میکنند. حکومت اسلامی ایران، یک حکومت اسلامی سرمایهداری وحشی، تبهکار، تروریست و آدمکش و غارتگر است. ادامه مطلب ...
در ایران وضعیتِ زندگی برایِ مردم بسیار دشوار است. تداومِ اختناقِ سیاسی/اجتماعی و وخامت در شرایط اقتصادی برای اکثریت مردم، تقریبا تحمل ناپذیرمیباشد. نبودِ آزادیهایِ دمکراتیک و اپوزیسیونِ سازمان یافته، سرکوبِ هر نوع حرکتِ مخالفت آمیز با رژیم، ممانعت از تشکل یابیِ مستقل در میان جنبشهایِ اجتماعی و از جمله در بینِ فعالانِ کارگری، زنان و مدافعانِ حقوقِ بشر، واقعیت ناگوار در جامعه است. در وضعیتِ اقتصادی فعلی که نرخِ تورم بالای ۱۰ در صد و میلیونها نفر بیکار بوده، بیش از نیمی از مردم در زیر خط فقر زندگی نموده و شکافِ طبقاتیِ فاحشی برقرار است؛ یک اقلیت بسیار کوچک از روحانیت، بوروکرات های حکومتی، فرماندهانِ سپاه و وابستگانِ سرمایه دارِ آنها در بخش خصوصی بر سرنوشتِ اقتصادی و سیاسیِ جامعه کنترل دارند. ادامه مطلب ...
اولین نسیمهای دولت روحانی در دور دوم ریاست جمهوریش شروع به وزیدن کرد. اعدام چندین نفر در این اوایل، جلو آوردن طرح استاد و شاگردی و حالا بیکارسازی و اخراج ٣٠٠٠٠ کارگر معدن. این تنها اول راه است. باید منتظر بدتر از اینها هم بود. اما آیا باید منتظر ماند یا می توان کار دیگری انجام داد؟ ادامه مطلب ...
کودکان کار علاوه بر محرومیت از حقوق اولیهی انسانی، حق آموزش، سلامت جسمی، روانی و… همواره در معرض انواع آسیبها و خشونتهای جسمی، روحی و جنسی قرار دارند. هر انسانی که دارای عواطف بشری و احساسات انسانی باشد؛ نمیتواند منکر این شود که کودکان حق دارند بازی کنند؛ درس بخوانند؛ شادی و تفریح داشته و به دنبال آرزوهایشان بروند. امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست که کار کودکان به استعدادها و تواناییهای آنان آسیب رسانده و به رشد جسمی، روحی و روانی کودک صدمه میزند. کودکان حق استفاده از محصولات کار را دارند و نه انجام کار برای صاحبان قدرت و ثروت؛ یعنی همان کسانی که حقوق اولیه ی انسانی را از آنها سلب کرده اند. ادامه مطلب ...