نان و گل سرخ

نان و گل سرخ

ما در اینجا از دغدغه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه می گوئیم...
نان و گل سرخ

نان و گل سرخ

ما در اینجا از دغدغه های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی جامعه می گوئیم...

دفاع از بیانیه مشترک در ارتباط با خواست افزایش دستمزد!

نامۀ سرگشاده به سندیکای شرکت واحد

۱- تشکل های کارگری و فعالان کارگری موجود و شناخته شده که در جنبش کارگری ایران حضور دارند در یک اتحاد عمل، بیانیه ای در ارتباط با دستمزد انتشار داده اند.*

این بیانیه بعد از سال ۱۳۸۸ اولین بیانیه مشترکی است که بر اساس یک اتحاد عمل، حول حداقل دستمزد منتشر شده؛ در این بیانیه آمده است «چنانچه به فوریت فاصله سبد هزینۀ بالای سه میلیون تومانی با حداقل مزد خفت بار ۶۰۸ هزار تومانی پر نشود، روز به روز بر عمق و دامنه اعتراضات کارگران افزوده خواهد شد و ما با اتکا به قدرت اتحاد و همبستگی مان لحظه ای در دفاع از معیشت خود درنگ نخواهیم کرد.» 

همان طور که در  بیانیه آمده میلیون ها کارگر و انسان زحمتکش در بدترین شرایط معیشتی بسر می برند، پس ضروری است در دفاع از منفعت عمومی طبقۀ کارگر، تمامی تشکل ها ی مستقل (مستقل از دولت و کارفرما و نهاد های سرمایه سالار) و تمامی نهادهای کارگری و سازمان های چپ از مطالبات این بیانیه متحدانه و در حد توان خود به دفاع برخیزند. در شرایط کنونی شعار افزایش حداقل دستمزد به سه میلیون تومان، باید به شعار مشترک طبقه کارگر ایران تبدیل شود. باید تلاش کرد این بیانیه بیشترین حمایت کارگران را به خود جلب کند. طبقۀ کارگر ایران می تواند حول خواست اساسی و پایه ای «حداقل دستمزد سه میلیون تومانی» بیشترین عدۀ کارگران را برای مبارزه سراسری بسیج کند. خواست افزایش دستمزد اگر فراگیر شود می تواند صفوف پراکنده طبقۀ کارگر را به هم بپیوندد، چرا که بر اساس خواست های مشترک، مبرم  و سراسری است که طبقۀ کارگر در جریان پروسۀ مبارزاتی می تواند بیشتر به خود باوری برسد و با دست یافتن به هر خواستی، تواناتر در راستای دیگر مطالبات خود گام بردارد. اگر امروز طبقۀ کارگر بتواند خواست سه میلیون تومان حداقل مزد را به  خواست سراسری خود تبدیل کند هیچ جریان و نهادی توان مقاومت در برابر این حضور میلیونی نخواهد داشت، این مطالبه در صورت سراسری شدن می تواند صحنه مبارزاتی طبقۀ کارگر در ایران را دگرگون کند و فاز جدیدی از مبارزه را پیش روی خود بگشاید.

٢ – با توجه به عاجل بودن خواست دستمزد حداقل سه میلیون تومانی و نقش کلیدی آن در امر مبارزۀ کارگران، در باور هیچ کارگری نمی گنجد که سندیکای واحد، مبارزه برای افزایش دستمزد و لزوم اتحاد وسیع کارگری را درک نکرده باشد. به این دلیل سندیکای واحد نمی تواند خود را از مبارزۀ کارگران ایران برای اضافه دستمزد کنار بکشد. فقدان امضاى سندیکاى واحد طبعا مطلوب نیست، اما بیشتر از اینکه به خواست کارگران براى اضافه دستمزد که خواست کارگران واحد هم است لطمه بزند، به مسئولین فعلى سندیکاى واحد لطمه میزند. سوال پیش روی سندیکای واحد این است که آیا این سندیکا با مبلغ سه میلیون تومان مخالفت دارد؟ آیا خواست افزایش دستمزد خواست کارگران شرکت واحد نیست؟ آیا سندیکای شرکت واحد دست روی دست می گذارد تا شورای عالی کار و دیگر نمایندگان سرمایه برای کارگران تصمیم بگیرند، یا اینکه سندیکای واحد دست اندر کار یک اقدام جداگانه است؟ به هر رو، سندیکای واحد باید نظراتش را در مورد دستمزد بیان کند. کارگران ایران حال و گذشته سندیکای شرکت واحد را محک خواهند زد و بهتر است که مسئولان این سندیکا خود را در همسوئی با خواست میلیونی کارگران ایران هماهنگ کنند.

سوم اسفند ماه ۱۳۹۳
بهزاد سهرابی
*http://www.khamahangy.com/index.php?option=com_content&view=article&id=2070:1393-12-02-17-21-08&catid=14:1389-12-23-23-57-18&Itemid=27