زنان پا پس نمیکشند و در صف اول مبارزه علیه رژیم اسلامی اند!(از ایران تا برزیل)

در هفته گذشته تب و تاب مسابقات فوتبال در برزیل تا مسابقات والیبال در ایران شور و هیجانی را در میان مردم ایران به وجود آورده بود. مردم ایران در این سالها نشان دادند که همیشه دنبال بهانه ای برای شادی و ریختن در خیابانها و پایکوبی هستند از این فرصتها هم استفاده کرده اند. بخشی از مردم، عده ای آگاهانه و عده ای ناآگاهانه، پرچم جمهوری اسلامی این نماد جرم و جنایت را در حمایت از تیم ملی ایران (فوتبال و والیبال) بلند کردند. در این زمنیه در شماره ۱۳۰ نشریه آزادی زن، شهلا نوری به درست آنرا نقد کرده است. بحث من در این نوشته در رابطه با حضور زنان و اتفاقاتی در حاشیه این بازیهاست، از جمله ممنوعیت ورود زنان به استادیوم (حتی زنان خبرنگار به ورزشگاه آزادی)، و در نقطه مقابل آن اعزام تیمی از بازیگران ایران (زن و مرد) و سفیر و اوباش جمهوری اسلامی به برزیل برای دیدن بازیهای فوتبال در جام جهانی.  

حضور در اجلاس زنان، دستاوردی برای رژیم یا برای زنان؟!

امسال بیست و سومین اجلاس زنان در سه روز با شعار ”زنان؛ طراحی مجدد اقتصاد و جامعه“ در پاریس آغاز به کار کرد. در این اجلاس رئیس جمهور و وزرای ٨٠ کشور حضور داشتند که رژیم اسلامی هم برای اولین بار یکی از ٨٠ کشور شرکت کننده در این اجلاس بود. 

دولت روحانی با شعار دولت تدبیر و امید و با کلیدی در دست، از اصلاح طلبان داخل و خارج گرفته تا دول غربی و آمریکا، را شیفته و مجذوب لبخند ریاکارانه اش کرده. درحالی که چشم امید بورژوزای غرب به روحانی دوخته شده و مدیای غرب و خود روحانی دم از بهبود شرایط زنان و حقوق زن می زنند اما وضعیت زنان در ایران هر روز بدتر و قوانین سخت گیرانه تر و مرتجع تری بر علیه شان تصویب می شود و حلقه ی زندگی برای زنان تنگ تر و تنگ تر می شود.

کارگران بلژیکی هنگام حمل به عمق معدن در سال 1900

تصویری که مشاهده میکنید معدنچیان بلژیک در سال 1900 میباشند.به همت جنبش های کمونیستی,فعالیت های انقلابی مستمر آنان در روز هایی مثل روز زن,، روز کارگر و مبارزات و پیروزی ها و قدرت گیری آنان بوده که سرمایه داری در برخی موارد ناچارا از توحش خود کاسته.. 

رنجها و مقاومت های پروین، زن هنرمند

بیش از 20 سال است که بطور داوطلبانه برای مرکز قربانیان شکنجه کار میکنم . با افراد زیادی کار کرده ام و از هرکدام به نسبت شرایطی که داشته اند تاثیری گرفته ام. این بار با زنی روبروشدم که فکر نمیکنم او را هرگز بتوانم از یاد ببرم. زنی که با وجود مشکلات عدید ه ای که داشته و دارد ، همچنان برای عبور از یک اقیانوس طوفان زده و رسیدن به ساحل آزادی از هیچ نوع تلاشی فرو گذارنمیکند. او کوره راهها را به سختی پیموده است. طعم تلخ استبداد، تحجر و عقب ماندگی حاکم برافغانستان را با پوست و گوشت و استخوانش لمس کرده است. پشت چهره آشفته ونا ارام و مضطربش دریا یی از امید و تلاش نهفته است. با یک نگرش عمیق و کنجکاو میتوان دریافت کوه آتشفشانی ازتلاش برای رسیدن به اهداف و خواسته ها یش در پس نگاه غمگین و بی تحرکش موج میزند. 

آیا خشونت بر زن فرهنگ ست؟!

این روزها همه در مذمت خشونت حرف می زنند. حتی آش آنقدر شور شده است که در همین ماه دسامبر، مجمع عمومی سازمان ملل متحد، قطعنامه پیشنهادی جمهوری اسلامی ایران برای مقابله با افراط گرایی و خشونت را با رای مثبت اکثریت قاطع ۱۹۰ کشور عضو سازمان ملل متحد، از جمله آمریکا و کانادا به تصویب رساند! در همین رابطه هم، جمهوری اسلامی مدت ها است طرحی به نام “اورژانس اجتماعی” برای مقابله با خشونت علیه زنان را مطرح کرده است. بی شرمانه ترین ادعای تاریخ معاصر ادعای جمهوری اسلامی در مخالفت با افراط گرایی و خشونت از جمله خشونت نسبت به زنان است. 

تفکیک جنسیتی خشونتی آشکار بر علیه زنان

۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت بر علیه زنان ، فرصتی دوباره بدست می دهد تا بیلانی ازوضیعت زنان داشته باشیم. متاسفانه هنوز هر روزه زنان زیادی در سراسر دنیا به قتل میرسند ، سوزانده می شوند،مورد شکنجه وتجاوز قرار می گیرند، سنگسار می شوند ودر یک کلام حق حیات و زندگی شان تنها به دلیل زن بودن در معرض تهدید قرار می گیرد. قربانیان خشونت در همه جا ، در میان مردمی از هر رنگ و نژاد ومذهبی هستند. طبق گزارش سازمان ملل مرگ زنان بر اثر خشونت بیشتر ازمرگ با بیماری سرطان ویا تصادف در جاده ها است. 

ایران: انقلاب زنانه، مصافی مهم علیه اسلام

جنبش آزادی زن فراز و نشیب های بسیاری را در سی و دو سال اخیر پشت سر گذاشته است. در متن آنچه به انقلاب ۵۷ معروف شد نطفه های یک جنبش نوین آزادی زن شکل گرفت. با تضعیف سیستم دیکتاتوری و اختناق سلطنتی محافل و سازمان های زنان بوجود آمد. این محافل و سازمان ها توسط زنان چپ ایجاد شدند. در دوران انقلابی همراه با عروج جریان اسلامیستی به رهبری جنبش سیاسی ضد رژیم سلطنت، البته با کمک و طرح و نقشه دولت های غربی در هراس از عروج چپ و کمونیسم در ایران نگرانی و اضطراب از آینده شرایط زنان در جامعه تحت حاکمیت اسلامیست ها بشکل زمزمه در جامعه جاری شد. لیکن یک توهم پوپولیستی همه با هم، “بحث بعد از مرگ شاه” و “وحدت کلمه” به این زمزمه ها اجازه تبدیل شدن به یک صدای رسا و یک جنبش گسترده حقوق زن نداد . 

نه به مضحکه انتخابات! ترکیه راه را نشان میدهد!

خاتمی سیاست اصلاح طلبان حکومتی را روشن کرد: روحانی و عارف ائتلاف کنند، و به سهم خود برای جبران یاس ناشی از ضربه فنی رفسنجانی به صف هواداران شان “امید” ببرند و به سهم خودشان تنور “حماسه انتخاباتی” خامنه ای و “نظام عزیز” اسلامی شان را گرم کنند. رفسنجانی هم همین سیاست را دارد. ظاهرا و بقول خاتمی، موسوی و کروبی هم “نه نظر منفی دارند و نه نظر مثبت”! خاتمی تاکید کرده که “ایده ال ها را در دلهایتان نگه دارید و واقع گرا باشید”، یعنی به همین چیزی که جلویتان گذاشته اند قناعت کنید! این جماعت حتی جرات ندارند در انتخابات شرکت نکنند. تئوری آنرا هم دارند: “از صندوق رای قهر کردن راه حل نیست”! 

با هم و یکصدا بپا شویم , شرایط خیزش تاریخی و توده ای مهیاست!

” نه، به سازش و نه به تشویق بی معنی بردباری”

 هر روزِ سازش، مدارا و بازی در این زمانه و میانه ی ایران اسلامی با ولی فقیه و اصولا نظام شیعه، درد بار تر و پُر مخاطره تر از پیش می شود و به سوزاندن فرصت رهائی و تعویق ایجاد فردائی آزاد، انسانی، برابر و بهتر که هدف همه ماست می انجامد و طبعا امکان تغییر ممکن فعلی از کف مردم ما می روبد. 

درباره مبارزه طبقاتی کارگران ایران

مطلبی که در این پست میخوانید، به قلم "رضا شهابی" و به نقل از سایت سندیکای شرکت واحد، که بدلیل طولانی بودن مطلب به صورت فایل پی دی اف برای راحتی شما خوانندگان عزیز قرار دادم.

درباره مبارزه طبقاتی کارگران ایران

«گسترده باد تشکلهای مستقل حوزه ای و سراسری کارگران»

«به امید گسترش صلح، عدالت، آزادی و برابری»

«زنده باد اتحاد و همبستگی طبقه کارگر»