“٣٠ خرداد” فقط یک تاریخ نیست،اسم جنایتی هولناک بر علیه بشریت است!

تاریخ بشر نسل کشی ها و جنایات فراوانی به خود دیده است . دهه ۶٠ در ایران یکی از آنهاست و برای ما قربانیان مستقیم اش تلخ ترین و دردناک ترین آنهاست . هزاران خانواده قربانی جنایات جمهوری اسلامی پس از گذشت دو دهه هنوز کمر راست نکرده اند! بسیاری هم حتی اجساد بستگانشان را تحویل نگرفته اند و از محل دفن آنها بیخبرند! جنایاتی که فیلم ها و کتابها باید در موردش ساخت و نوشت . در ٣٠ خرداد ١٣۶٠٠ حاکمیت تازه به قدرت رسیده جمهوری اسلامی برای  یکسره کردن قدرت و شکست انقلابیون ، جنایاتی هولناک را آغاز کرد. روزانه دها انسان را به جوخه های اعدام می سپرد، گاهاحتی فاصله دستگیری تا اعدام یک یا دو روز و شاید کمتر بود.  

در حاشیه اعتصاب تحسین برانگیز کارگران نورد و پروفیل ساوه

اتحاد و ایستادگی کارگران درمقابل ستم، موجی از شور و نشاط و شادی برای مردم ساوه به ارمغان آورد
بغض هفت ساله کارگران ترکید و جرقه ی خشم آنها در روز شنبه سوم خرداد خیلی زود به لهیبی سوزان تبدیل شد. حضوری ونصرت پور، مدیرانی که به شدت مورد نفرت کارگران هستند ناتوان از پاسخگویی و کنترل کارگران با وعده و وعید و تهدید نتوانستند کارگران را از اعتصاب منصرف کنند. کارگران تهدید کردند که اگر حقوق های معوقه آنها پرداخت نشود به فرمانداری خواهند رفت. حضوری فرومایه با بی شرمی به کارگران پاسخ داد به فرمانداری بروید! ساعت ۳ بعد ازظهر گرما بیداد میکرد 

دستور اجلاس سازمان جهانی کار، سند رسوایی جمهوری اسلامی است

اولین نشست یکصد و سومین اجلاس سازمان جهانی کار با حضور نمایندگان دولتها و تشکلهای کارگری و کارفرمایی ۱۸۵ کشور جهان، روز چهارشنبه ۲۸ ماه مه، در مقر این سازمان در شهر ژنو آغاز بکار کرد. گرچه در میان ۱۸۵ کشوری که در این اجلاس نمایندگی می شوند و خود سازمان جهانی کار، دولت و تشکلی را نمی یابیم که مدافع حقوق کارگران در مقابل سرمایه داران باشند، اما درجه پذیرش حقوق کارگران توسط این دولتها نسبی و رابطه مستقیمی با دستاوردهای مبارزاتی کارگران، درجه سازمانیابی و سطح مبارزه کارگری در کشورهای متبوع شان دارد. در این میان جمهوری اسلامی ایران، یکی از نظامهای شناخته شده ای است که، ماهیتا” ضد کارگری و عملا” خواسته های کارگران را پایمال و مبارزات آنها را سرکوب و با گلوله پاسخ می دهد. 

به مناسبت اول ماه مه: پیش به سوی تعمیق و گسترش کمیته های عمل مخفی کارگری در راستای تشکیل حزب پیشتاز کارگری

تشکیل حزب پیشتاز کارگری

متن پیاده شده «سخنی با کارگران پیشرو» توسط رفیق مازیار رازی ( بر اساس بحث ویدیویی ۱۱ اردیبهشت ۱۳۹۲ تصویری صوتی در یوتیوب)

با درود فراوان

همان طور که اطلاع دارید، ما در آستانۀ اول ماه مه قرار داریم و من در ابتدا می خواستم این روز خجسته را به تمام کارگران جهان و بالأخص به کارگران ایران که در طی دو دهۀ گذشته با مقاومت بسیار و سرسختانه در مقابل رژیم استبدادی سرمایه داری ایران مقاومت کردند و مبارزه را در عمل نشان دادند، تبریک بگویم. 

کارگران بلژیکی هنگام حمل به عمق معدن در سال 1900

تصویری که مشاهده میکنید معدنچیان بلژیک در سال 1900 میباشند.به همت جنبش های کمونیستی,فعالیت های انقلابی مستمر آنان در روز هایی مثل روز زن,، روز کارگر و مبارزات و پیروزی ها و قدرت گیری آنان بوده که سرمایه داری در برخی موارد ناچارا از توحش خود کاسته.. 

جان باختن 3303 کارگر در 2 سال گذشته براثرحوادث کاری !

شغل: بازی با مرگ در حاشیه آزادراه.

فارس طی گزارشی بتاریخ 3 اسفند،از جان باختن 3303 کارگر در 2 سال گشته براثرحوادث کاری خبرداد.

برپایه این گزارش، در سال 90، 1507 نفر و در سال 91 ،1796 نفر از کارگران شاغل در بخشهای مختلف جان خود را از دست داده اند که این موضوع هشداری جدی به حساب میآید.

بنابهمین گزارش،دربخش معدن در سال 89 حدود 50 نفر و در سال 90 ،44 نفر از کارگران جان خواد را در حوادث شغلی از دست داده اند.

سعید غفاری مزدور رژیم در زندان رجایی شهر: من زندانی کتک زده ام که سه روز بعد مرده هیچکس هم نتونسته کاری بکند!

لقمان مرادی امروز دوشنبه ۵ اسفند ماه ۱٣۹۲ در بیمارستان بود، او به همراه مامور شاهمرادی به بیمارستان رفته بود و می بیند که قبل از آنها سعید غفاری یکی از مزدوران رژیم که روز یکشنبه لقمان را با مشت و لگد چنان کتک زده که او دچار خونریزی مجاری ادراری شده، در بیمارستان حاضر است.

او به لقمان میگوید من ترا نزدم، ما فقط خواستیم لباست را عوض کنیم. به پزشکان اینجا بگو که این خونریزی در اثر ضربه و کتک کاری نبوده است. لقمان میگوید نه تو با لگد به قفسه سینه ام زدی و من بیهوش شدم.

زحمتکشان بی پناه در چنگال “عدالت” اسلامی , آیا بی پناه ترین زحمتکشان حق حیات ندارند؟

مرگ دلخراش یک جوان دستفروش در متروی تهران، در پی ضبط امولش (که تنها دو دلار ارزش داشت)، پرده از ابعاد توحشی که در این مملکت جاری است بر می دارد. خبر جدا شدن سر این جوان در زیر ریل قطار مترو در جلو چشمان ماموران شهرداری، انعکاس گسترده ای نیافت. سایت های حکومتی و نیمه حکومتی داخل کشور از کنار آن به آرامی گذشتند. سایت های طرفدار شهردار تهران با خبرسازی از درگیری “باند”های دستفروش در بازار تهران ، تلاش کردند تا مسئله دستفروشی را اقدامی جنائی قلمداد کنند. حتی طرح جمع آوری دستفروشان از خیابان ها و متروها که شهرداری تهران به راه انداخته نیز زیاد خبرساز نشده و در میان اخبار دیده نمی شود. به نظر می رسد تعمدی آشکار در کار باشد. بی پناه ترین زحمتکشان در سکوت کامل سرکوب می شوند؛ اموال شان را ضبط می کنند؛ آنها را تحقیر می کنند؛ مانع کارشان می شوند و تنها راه درآوردن یک لقمه نان را بر رویشان می بندد. 

عزم و جزم دولت برای منع نان آوران زیر زمینی!

مهم نیست که مسافر هر روز و دائم مترو باشی ، یا تنها یک بار از مترو برای سفر های شهری خود استفاده کرده باشی . در هر صورت حتماً با زنان و دختران و مردان جوانی که با کوله پشتی و ساک های بزرگ در مترو دستفروشی می کنند آشنا شده ای ، دستفروشی بد نیست ولی هم مرز انواع بزهکاری هاست . دستفروشی از فقر و تنگدستی و بی مهارتی و ساختارهای معیوب جامعه نشات  می گیرد . سایه به سایه ی تکدی گری و قاچاق و خلاف و جیب بری و کلاه برداری حرکت میکند .  

شعری برای کارگر

می بینم

که از طلوع ستاره گان
سیاهی کم رنگ
از وقوع زلزله
کوه ها نا پدید
از خروش موج ها
شهرها ناپیدا می شوند