رفقای کارگرچاره ما خودکشی نیست !

درگوشه و کنار و در خبرها آمده است که یکی ازرفقای کارگرکارخانه پارس خودرو به نام حسن قاسمی ۳۰ساله و دارای یک فرزند و ۱۲ سال سابقه کار، در محل کارش ، در کارخانه پارس خودرو با خوردن روغن ترمزدست به انتحار زده و ازقرارجان عزیزش از کف رفته است . بنا به گفته دوستان و همکاران این کارگر جان باخته ، فشردگی و شدت و سنگینی کار روزانه ، تهدیدهر روزه و مداوم عوامل کارفرما به اخراج و بیکار سازی ، جابجایی هر روزه از سا لنی به سالن تولید دیگر و در عین حال فقر و نداری از جمله عواملی بوده است که همه عرصه های زندگی را آنچنان برکار گر جان باخته تنگ کرده که به جان عزیزش پایان داده است .  

در دفاع از کارگران نیشکر هفت تپه

یورش نیرو های امنیتی و انتظامی جمهوری اسلامی به کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه ، یک بار دیگر تنیدگی نیروی سرکوب جمهوری اسلامی با کارفرمایان و سرمایه داران را به نمایش گذاشت و نشان داد که چگونه جمهوری اسلامی در دفاع از سرمایه داران، نیرو های انتظامی خود را وحشیانه برای قلع و قمع و سرکوب کارگران و خانواده های محروم و گرسنه آن ها می فرستد که تنها خواهان گرفتن حقوق انسانی و دستمزدهای عقب افتاده شان هستند. کارگران مجتمع نیشکر هفت تپه مدت هاست که نسبت به عدم پرداخت دستمزدهای شان و همچنین عدم پرداخت حق بیمه های شان توسط کارفرما، به سازمان تامین اجتماعی معترض می باشند. 

حکم شلاق علیه کارگران دفاع عریان از صاحبان سرمایه است

علیرغم اعتراضات گسترده در مقابل حکم شلاق و اجرای آن علیه کارگران معدن آق دره ، بار دیگر دستگاه قضائی حکم شنیع و غیر انسانی شلاق را علیه شاپور احسانی راد از اعضای هیات مدیره اتحادیه آزاد کارگران ایران و نماینده سابق کارگران کارخانه پروفیل ساوه صادر کرد.
جدای از اینکه شاپور احسانی راد هیچ جرمی جز دفاع از معیشت و بدیهی ترین حقوق انسانی خود و همکارانش مرتکب نشده است، صدور حکم شلاق در قرن بیست و یک با تمامی پیشرفتهای زندگی اجتماعی بشر امروز، توهین به شان و منزلت انسان و زنده کردن دوران بربریت و برده داری است. 

موج اعتراضات سراسری کارگران و زحمتکشان را با تشدید سرکوب‌های قرون وسطایی نمی‌توان پاسخ داد

اعتراضات بی وقفه کارگران، زحمتکشان و مردم تحت ستم در سراسر شهرها و استان‌های کشور هر روزه ابعاد وسیع تری می‌یابد و قدرتمداران در سردر گمی از حل بحران‌های اجتماعی رو به سوی بیشترکردن فشارها و سرکوب‌ها می‌آورند تا شاید از بحران‌های خود ساخته رهایی یابند. غافل از آنکه اگر چنین شیوه‌هایی پاسخ مشکلات بود، در این چند دهه باید نتایجش آشکار می‌شد. اکنون مردم ما و کارگران و زحمتکشان به حدی تحت فشار معیشت و زندگی روزمره هستند که شیوه‌های گذشته برخورد قدرتمداران را به هیچ گرفته و همچنان به اعتراضات خود ادامه می‌دهند زیرا که قدرتمداران نیز همچنان به چپاول اموال مردم و حقوق‌ها نجومی برای اعوان انصارشان ادامه می‌دهند و حاضر به پرداخت حق و حقوق مردم نیستند. 

قوه فاسد قضائیه رضا شهابی را مجددا به زندان برد

رضا شهابی عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد، دیروز، چهارشنبه 18 مرداد 1396 - 9  اوت 2017 مجددا زندانی شد. بهانه این بار باقی ماندن سه ماه از دوران محکومیتش بود.

 رضا شهابی 22 خردادماه 1389 در حین کار توسط مزدوران وزارت اطلاعات دستگیر شد. در بیدادگاه قوه فاسد قضائیه به دلیل عضویت در سندیکای کارگران واحد و دفاع از حقوق کارگران به شش سال زندان، هفت میلیون و پانصد هزار تومان جریمه نقدی و پنج سال محرومیت از فعالیت های سندیکایی محکوم شد. وی را 19 ماه در انفرادی 209 اوین نگه داشتند. رضا شهابی در اثر شکنجه از ناحیه گردن و کمر شدیدا آسیب دید و دو بار از ناحیه گردن و کمر تحت عمل جراحی قرار گرفت.  

زلزله سیاسی و آمادگی جنبش کارگری

شکافها در حاکمیت به شکل بیسابقه ای دهان باز کرده و بازار علت یابی آن گرم است. مبلغان مدافع روحانی ابتدا علت را عصبانیت طرف بازنده دانستند و در راستای “نرمالیزاسیون” حتی بر تقلبهای آشکار طرف مقابل تاکید نکردند. این پشیمانان از اعتراضات ۸۸ که به رژیم اسلامی ضربات اساسی زد، پذیرفته اند که تقلب بخشی جدایی ناپذیر از سیستم انتخاباتی رژیم اسلامی است. اینها درباره تقلب مقالات تحلیلی با اتکا به آمار وزارت کشور نوشتند که فاقد هر نوع اعتراض و انتقاد به تقلب بود تا نشان دهند که این بار تقلب به چه شکل مشخصی انجام شده است و طبعا تنها جهت اطلاع. 

حداقل دستمزد و آرایش گرایشات جنبش کارگری!

مبارزه بر سر افزایش دستمزد همیشه یک رکن اصلی در مبارزه بین کار و سرمایه بوده و خواهد بود. تا زمانی نظام کاپیتالیستی وجود دارد این مبارزه نیز ادامه خواهد داشت. جنبش کارگری ایران نیز همواره و به فراخور شرایط و تناسب قوا این مطالبه را در مبارزات خود در دستور کار داشته است. 

و حالا مردان مقصرند!

خبرگزاری دولتی “مهر” در گزارش‌مانندی تحت عنوان “«مردانه شدن» بازار اشتغال/خروج سالانه ۶٠٠ هزار زن از بازار کار” به اصطلاح به موقعیت کار و بیکاری زنان در ایران پرداخته است. می‌نویسد تعداد شاغلان مرد در سال ٩۴ نسبت به سال ٨۴ افزایشی ١١.١ درصدی داشته، در حالیکه اشتغال زنان با کاهشی ١٢.۶ درصد در همین مدت زمان روبرو بوده. نویسنده این گزارش که می‌گوید بررسی کرده، می‌نویسد: “با بررسی روند اشتغال بانوان طی ١٠ ساله ٨۴ تا ٩۴ می‌توان به این نتیجه رسید که در کنار برخی عوامل نظیر مسائل فرهنگی، دستمزد پائین‌تر زنان نسبت به مردان، مردانه بودن برخی مشاغل، مسئولیت‌های خانه و فرزندآوری و … سایر موارد چون پرداخت یارانه ها که به نوعی موجب جبران بخشی از هزینه‌های زندگی به ویژه در مناطق روستایی شده است و همچنین کاهش تمایل کارفرمایان در خصوص به کارگیری زنان به دلیل تصویب برخی قوانین و مقررات حمایتی از زنان شاغل (مانند افزاش مدت زمان مرخصی زایمان) در کاهش نرخ مشارکت اقتصادی و افزایش نرخ بیکاری زنان طی این سالها بی تأثیر نبوده است.” 

اطلاعیه سازمان سوسیالیست های کارگری افغانستان درمورد حمله ی جنایتکارانه ی روز چهارشنبه در کابل و تحولات پس از آن

شبکه هاى اسلام سیاسى در افغانستان با تبانى استخبارات منطقه و پاکستان و حلقات معین در داخل حکومت غنى و عبدالله صفحۀ دیگرى از بربریت و قتل عام را در شهر کابل گشودند،   بیش از پنجصد کشته و زخمى نتیجۀ این سناریوى وحشت و دهشت اسلامى بود. وقوع این بربریت علیه مردم زحمتکش و بى دفاع افغانستان در حالی که یک بار دیگر تعریف هویت افراطیت اسلامى و امیال فوق ارتجاعى گروه هاى طالب و داعش و اخوانیزم در افغانستان را تجسم مى بخشد، بیانگر جوهرِحاکمیتِ فوق ارتجاعى کرزی غنى و عبدالله نیزهست که با پیوستن رسمى ومجلل جنایتکارترین شا خۀ اسلام سیاسى به رهبری گلبدین حکمتیار به آن، این صفِ ارتجاعى تکمیل تر نیز شده است. صفى که پراتیک همۀ آنها در تمام این مدت جز قربانى گرفتن از زنده گى، امنیت و رفاه إنسانها در افغانستان هیچ محصول دیگرى را در قبال نداشته است. 

تجمع صبح امروزبازنشسته های نیشکرهفت تپه

شکستن دوربین ها وشیشه های مدیریت وحسابداری
(خبر ارسالی به قلم یکی از کارگران نیشکر هفت تپه)
#امروز، ۴ شنبه ۱۴ تیرماه، کارگرانی که اسفند۹۵بازنشسته شدند جهت پیگیری مطالباتشان دودسته شدند؛ گروهی برای گرفتن جواب پیگیریهای فرماندار شوش به آنجا مراجعه کردند و گروهی در شرکت تجمع کردند. در فرمانداری به جای گرفتن جواب تهدید شدند که اگر آنجا را ترک نکنند دستور داده خواهد شد تا نیروی انتظامی آنها را جمع آوری کنند. این برخورد از طرف مسوولین فرمانداری سبب شد کارگران به شرکت برگشته و همراه دیگر بازنشسته ها که درب ورودی شرکت را بسته بودند به مدیریت شرکت وحسابداری حمله کرده و اقدام به شکستن دوربین ها و شیشه های مدیریت و حسابداری کنند.