خبر دستگیری فعالین کمیته هماهنگی

دیروز جمعه 26 خرداد ماه ساعت 12 ظهر، حدود 60 نفر از اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری و تعدادی از فعالین کارگری در شهر کرج توسط مامورین اداره اطلاعات بازداشت شدند.

بنا بر آخرین اخبار، میترا همایونی، وفا قادری، ریحانه انصاری، خالد حسینی، محمود صالحی، سعید مقدم، سیروس فتحی، غالب حسینی، محمد عبدی‌پور، جلال حسینی، علیرضا عسگری، مسعود سلیم‌پور، عباس اندریانی، صدیق امجدی، فتاح سلیمانی، مازیار مهرپور، محمد مولانایی، واحد سیده، جلیل شریفیان، صدیق خسروی، یوسف آب‌خراباد، فرامرز فطرت‌نژاد، جلیل محمدی، نظام صادقی و افشین ندیمی در میان بازداشت شدگان هستند. (در صورت دریافت اسامی دیگر دستگیر شدگان، به لیست اضافه خواهد شد.)

بنا بر اخبار رسیده، بازداشت شدگان به اداره اطلاعات کرج مستقر در زندان رجایی شهر منتقل شده و تاکنون از وضعیت آن‌ها خبری در دست نیست.

ما اعضای کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری، ضمن محکوم کردن بازداشت اعضای کمیته هماهنگی و دیگر فعالین کارگری، خواستار آزادی فوری آنان بوده و از تمامی مدافعین کارگری انتظار داریم به این بازداشت‌ها اعتراض کنند. خبرهای تکمیلی متعاقبا اعلام خواهد شد.

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری 27خرداد

همبستگی با جنبش طبقاتی کارگری ـ پاریس

گزارشی کوتاه از آکسیون ٦ ژوئن در ژنو مقابل سازمان جهانی کار / یازدهم ژوئن 2012

اجلاس سازمان جهانی کار هر ساله در ماه ژوئن به مدت چند روز در ژنو برگزار می شود و ما کارگران و فعالان کارگری در خارج از کشور برای دفاع از ابتدایی ترین حقوق و مطالبات پایمال شده ی طبقه کارگر ایران و حمایت از تشکل های مستقل کارگری، با هدفی مشخص، علیه نظام سرمایه داری جمهوری اسلامی و سیاست های جنایتکارانه و سرکوب گرانه و نیز علیه نمایندگان دروغین کارگری که از طرف حکومت سرمایه و کارفرمایان انتخاب و به آنجا اعزام می شوند، از کشورهای مختلف اروپایی همایشی اعتراضی را در ژنو برگزار می نمائیم تا صدای  کارگران و فعالان آن را به اجلاس جهانی کار و افکار عمومی انتقال دهیم که بی حقوقی مطلق فروشندگان نیروی کار، نه تنها نظام استثمار را نمایان می سازد، بلکه زندگی کارگران و خانواده شان را لحظه به لحظه برباد می دهد؛ لازم به یادآوری است که بیشتر کارگران ایران در سراسر کشور با قراردادهای سفید امضا، پیمانی و موقت به کار اشتغال دارند تا هر زمان که کارفرمایان اراده کنند، اخراجشان نمایند و زمانی که به کار اشتغال دارند حقوق های معوقه سفره فقیرانه و محقرشان را کاملا خالی می نماید و همه ی اینها در شرایطی است که بر مبنای استناد کارشناسان، دستمزدها حداقل سه بار کمتر از خط فقر ارزیابی شده است. 

به مناسب بازگشت رضا شهابی به زندان , سخنی کوتاه در باره کمیته دفاع از رضا شهابی

رضا شهابی، کارگر مبارز، عضو هیئت مدیره و مسئول مالی سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه، پس از حدود سه ماه آزادی مشروط به زندان بازگشت. او را که به دلیل مبارزه برای دفاع از حقوق و مطالبات کارگران بیش از دو سال و نیم در شرایط بسیار دشوار و بیماری در زندان به سر برده و در روز ۱۸ دی ۱۳۹۱ برای ادامه معالجات خود موقتا آزاد شده بود، در روز ۲۶ فروردین ۱۳۹۲ در آستانه اول ماه مه و در شرایطی که سرکوب و دستگیری و تهدید فعالین کارگری از سوی رژیم اسلامی شدت می گیرد به زندان بازگرداندند. آزادی موقت رضا شهابی با مقاومت جسورانه او که در تمام طول حبس بازنایستاد، و در پی ۲۳ روز اعتصاب غذا و درمان متحقق شد. بدون تردید همبستگی هم بندان در زندان اوین و فعالیتهای بسیاری از تشکل ها و فعالین کارگری و نهادها و افراد آزادیخواه در داخل و در خارج کشور که دفاع و حمایت از وی را سرلوحه مبارازت خود نموده بودند، در راستای آزادی موقت او موثر واقع شده بود. 

بیانیه شماره 1 شورای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر سال 91

سال 91، سال تقویت داخلی و جهانی سازمان یابی و همبستگی کارگری

در آستانه‌ی روز جهانی کارگر، اول ماه مه سال 2012 و 11 اردیبهشت سال 91، روز همبستگی بین‌المللی طبقه‌ی کارگر قرار گرفته ایم. در سطح ایران و جهان اعتراضات کارگری در مقابل بی حقوقی هایی که نظام های سرمایه داری به کارگران تحمیل میکنند، هر چه بیشتر و بیشتر شده است. تجربه ی مبارزاتی طبقه ی کارگر در طول تاریخ به ما میگوید با آگاهی و تحلیل درست از وضعیت موجود باید بتوانیم جبهه ی خود علیه  سرمایه داری را تقویت کنیم، تا هم در کسب مطالبات معیشتی خود پیروز تر باشیم و هم بتوانیم یک قدم در راه سازمانیابی طبقاتی جلو تر رفته  و آمادگی بیشتری برای درهم کوبیدن اساس مناسبات سرمایه داری کسب کنیم و بتوانیم جهانی عاری از استثمار انسان بر انسان بنا کنیم. 

زنان سرپرست خانوار

امروز جا دارد که نگاهی هم به زنان سرپرست خانوار داشته باشیم. در جامعه ای که برای گذران معیشت، همه اعضای یک خانواده می بایست دست به دست هم به انواع و اقسام مشاغل بپردازند تا بتوانند زندگی خود را در سطح نرم جامعه امروزی نگه دارند، زنان تنها که سرپرستی خود و خانواده تحت تکفل شان را بعهده دارند، در شرایطی ناامید کننده بسر می برند. 

یا آزادی یا استقلال! چپ و مباحثۀ درونی لیبرالیسم ایرانی

این روزها نمی توان دربارۀ سیاست ایران حرف زد و از تحریم های اقتصادی و تهدید جنگ حرف نزد. هر کس که صرفا اخبار رسانه های بین المللی یا داخلی را دنبال کند این را می داند.
 هر جریان سیاسی ایرانی، حتی هر فرد سیاسی غیرمتشکلی، باید برای این قبیل پرسش پاسخی داشته باشد که موضعش در قبال تحریم ها و تهدید جنگ چیست و چه باید کرد. این طبیعی است که برای پاسخ به این قبیل پرسش ها بحث های حاد و عمیقی در درون هر جریان سیاسی در بگیرد. اما حتی در نگاه اول نیز بسیار غیرطبیعی است که عمیق ترین سطح چنین مباحثاتی در میان اصلاح طلبان و لیبرال های ایرانی شکل دوقطبی رازآلود «استقلال – آزادی» را بخود گرفته است. (1) محتوای بحث، که خودشان هم دیگر پنهان نمی کنند، البته این است که در مواجهۀ جاری میان دولت امریکا و رژیم ایران طرف کدام یک را باید بگیرند. (2) 

دو تاکتیک سوسیالیسم کارگری در انقلاب کارگری

بحث پیرامون تاکتیک های سوسیالیسم کارگری و استراتژی یک دوره از مبارزه سیاسی، یکی از موضوعات تعیین کننده در جنبش کارگری بوده و هستند که ما را در نهایت به استراتژی انقلاب کارگری نزدیک می کنند.
 از همان ابتدا که گرایش سوسیالیسم کارگری با تبیین و تاکید بر کسب قدرت سیاسی از کانال به میدان آمدن کارگران، مرز مارکسیسم را با سوسیالیست های غیر کارگری را پر رنگ کرد، بیش از یک دهه گذشته و طی یک دهه تلاش سوسیالیست ها برای تاثیر گذاری بر مبارزه طبقاتی، ضرورت تحلیل شرایط متغیر جنبش را به طور دائم در دستور کار قرار داده است. سوسیالیسم کارگری به طور اخص و جنبش کارگری به طور اعم، نمی توانند پیشروی قابل ملاحظه ای داشته باشند مگر اینکه در هر مقطع سیاست خود را بر مبنای شرایط موجود و پیش رو تبیین و بازنگری نمایند و بر این مبنا هدف هر دوره از مبارزه را به وضوح مشخص نمایند. 

عریانی تحمل ناپذیر توحش سرمایه

روز ۲۲ اسفند، از همان دقایق اول  جلسه «شورای عالی کار » که وزیر تعاون، رفاه و تامین اجتماعی با تحکم، ۱۸ % افزایش دستمزد را به اعضای «شورای عالی» دیکته کرد و سپس محل را برای شرکت در جلسه ای دیگر ترک گفت، حداقل «نمایندگان کارگران» در این «شورا» نفس راحتی کشیدند و شتابزده و ریاکارانه اعلام آن را هم به عهده سید محمد یار احمدیان، نماینده کارفرمایان نهادند و با سر راحت به خانه برگشتند!  آشکار است که یار احمدیان نماینده واقعی کارفرمایان و نماینده واقعی «شورای عالی کار » جمهوری اسلامی است. خود این به اصطلاح نمایندگان کارگری به خوبی میدانند که آنها نمایندگان طبقه کارگر ایران نیستند. 

مبارزه ی طبقاتی برای افزایش دستمزد

اگرچه نرخ تورم رسمی – که همواره چند درصد از نرخ واقعی تورم پایین‌تر است – شاخص مناسبی برای افزایش حداقل دستمزدها نیست، با این حال دولت کارفرما و کارفرمایان بخش خصوصی با احتساب همین نرخ اعلام شده و بر مبنای محاسبات نماینده‌گان خود گماشته‌ی کارگری نیز حاضر به افزایش دستمزدها نیستند. و به همین دلیل نیز با افزایش ۱۸ درصدی ، حداقل دستمزد کارگران را – در سال ۹۱- رقم سیصد و هشتاد و نه هزار و هفتصد و پنجاه و چهار تومان ابلاغ کرده اند. به به! چه مبلغ بلند بالائی!!  

از: شاهرخ زمانی به: سندیکا های کارگری فرانسه

موضوع : گزارش وضعیت و تقاضای کمک

 کارگران سندیکاهای فرانسه درود بر شما

 من شاهرخ زمانی این نامه را از زندان مرکزی تبریز برای شما دوستان سندیکایی خود می نویسم من عضو هیئت مؤسس سندیکای نقاشان و تزئینات ساختمان در تهران هستم که در تاریخ 8/6/2011 توسط مأموران وزارت اطلاعات در تبریز دستگیر شدم ،مدت 4 ماه در بدترین شرایط تحت فشار، تهدید و شکنجه قرار داشتم و 32 روز به خاطر بلاتکلیفی اعتصاب غذا کردم .دادگاه اقدام به صدور 11 سال زندان برای من کرد به دلیل اینکه همراه دیگر نقاشان تلاش می کردم سندیکای کارگران نقاش و تزئینات ساختمان را تشکیل بدهم .