ترسیم فقر مطلق مردم بلوچستان در آغاز “دهه زجر”

قریب به ٣۶ سال از انقلاب به اصطلاح مستضعقین گذشت و این هفته نیز در سرآغاز “دهه زجر”  مرزبانان نیروهای انتظامی راننده اتوموبیل حامل گازوئیل و نان آور یک خانواده بنام مسلم دینارزهی را در منطقه مرزی خاش در استان سیستان و بلوچستان به ضرب رگبار گلوله از پای درآوردند ( لینک ویدئو شماره ١١). ماه گذشته نیز مامورین انتظامی دو سرنشین وانت حامل گازوئیل را در مقابله چشمان گریان و ضجه های وحشتناک  دیگران زنده زنده در آتش سوزاندند (لینک ویدئو شماره ٢).  متاسفانه اینگونه حوادث دردناک در بلوچستان به امری روزمره تبدیل شده است. افراد و نهادهای وابسته به دولت جمهوری اسلامی  سالانه میلیاردها تومان گازوئیل در مرزهای شرقی کشور به پاکستان و افغانستان می فروشند. برخی از مردم بلوچ نیز ناچارند برای فرار از فقر مطلق و امرار معاش از طریق فروش گازوئیل با “کله گـُـنده های حکومتی” رقابت کنند که در بسیار موارد هزینه های سنگینی را دربر دارد. 

داس و چکش دیگر ابزار کار کشاورز و کارگر نیستند!

نگاهی گذرا به تاریخ تکامل اجتماعی، این واقعیت را نشان میدهد که انسان دارای دو انگیزه یعنی بهبود سطح زندگی، مهار طبیعت و به خدمت در آوردن آن از طرفی و تسلط بر انسانهای ضعیفتر، جانواران و غیره جهت تحکیم موقعیت فردی، خانوادگی وقبیله ای خود از طرف دیگر، بوده است. این دو انگیزه گاها به موازات و گاها هم در تقابل با همدیگر عمل کرده اند. انگیزه دوم که شاید بانی بخش عمده ای از مصائب دامنگیر بشریت تا به امروز باشد، بیشتر مورد توجه در این نوشته است. 

ازادی بیان در محاصره ی مقدسات

روز چهارشنبه ۷ ژانویه تروریست های اسلامی با ترور تعدادی از کاریکاتوریست های نشریه ی شارلی ابدو به بهانه ی توهین به مقدسات ، توحش اسلامی و فرهنگ ارتجاعی را در مقابل ازادی بیان و روشنگری قرار دادند. نشریه ی شارلی ابدو با داشتن افکار چپ مدت مدیدی است که با بیان طنز به نقد مذاهب و سیاست های دولت های دسته راستی پرداخته است تا عقاید خود را نسبت به سیاست های دولت های سرمایه داری که گریبان گیر توده های پیشرو و انقلابی است بیان کند.با حمله ی حشیانه ی تروریست های اسلامی به نشریه ی شاری ابدو که منجر به کشته شدن تعدادی از ناشران و کاریکاتوریست ها شد تظاهرات های بسیاری در سراسر اروپا در دفاع از ازادی بیان و رادیکالیسم به راه افتاد. 

انتخابات یونان؛”نه”ی مستقیم به حکومت عریان بانکدارها

پنج سال تحمیل سیاست ”ریاضت اقتصادی“ به طبقه کارگر و مردم یونان، کافی بود تا امروز مشت محکمی را دهان سرمایه داری بازار نوش جان کند. در سایه حکمرانی راست افراطی در اروپا و دستورات صندوق بین المللی پول، افزایش نرخ بیکاری و فقر در یونان چنان بالا گرفته که سبد هزینه های زندگی حتی دیگر شامل گرم کردن خانه های مردم نیز نمی شود. کار به جایی رسیده که اکثریت آن جامعه هیچ دسترسی به خدمات درمانی ندارند.  

نگاهی به وضعیتِ وخیمِ اقتصادی مردم در ایران و جهان

اکثرِ توده های کارگری و زحمتکش در ایران و جهان همواره خواهان ایجاد جامعه ای عاری از استثمار و انواع ستمهای اجتماعی و مبتنی بر روابط همبستگی آور و صلح آمیز بوده اند. آزادی، دمکراسی، برابری اجتماعی و عدالت اقتصادی به مثابهِ موازینِ تکامل یابندهِ دمکراتیک، از جمله ارزشهای بنیادینِ سوسیالیستی را برای ایجاد این جامعه انسانی تشکیل میدهند و جنبشِ چپِ جهانی برای استقرار آن تلاش میکند. بدین خاطر، فعالان و تشکل های سوسیالیستی در ایران نیز در راستای تلاش برای نفی استبدادِ سیاسی و مناسبات استثماری سرمایه داری و برای کمک به ایجاد جامعه ای آزاد و عادلانه مبارزه میکنند. 

ضرورت اتحاد سراسری طبقه کارگر برای افزایش دستمزدها

امسال نیز مثل سالهای قبل سر و صدای زیادی حول حداقل دستمزد در رسانه ها راه انداخته اند تا نرخ تورم اعلام شده از سوی دولت و بانک مرکزی را مبنای افزایش دستمزدهای سال ۹۴ قرار دهند و تعرض به سفره خالی کارگران را با شروع سال جدید آغاز نمایند. دولت روحانی و بانک مرکزی اعلام کرده اند که تورم به پائین تر از ۲۰ درصد رسیده و در ماه بهمن نیز به ۱۷ در صد کا‌هش مییابد. اعلام این رقم و بحث حول ۱۴ درصد افزایش دستمزدها در سال ۲۰۱۴ و در بهترین حالت همانند سال قبل با رفت و برگشت بین دولت و کارفرمایان و چانه زنی نمایندگان ضد کارگری شورای عالی کار چند درصد دیگری نیز مطابق نرخ جعلی تورم بانک مرکزی به دستمزدها میافزایند تا آنرا به ۱۷ درصد برسانند. 

پیروزی یک اعتصاب، دستاورد کل طبقه کارگر است!

اعتصابات کارگری برای اعتراض به دستمزدهای کم، تامین بیمه های اجتماعی و بیمه بیکاری، علیه حقوق های معوقه، علیه اخراج و … می توان گفت در ایران روزمره است. تنها در یک هفته اخیر کارگران پارس خودرو، شرکت واحد، معدن سنگرود، واگن پارس اراک و …، تحصن و اعتصاب خود را برای تحقق مطالباتشان سازمان دادند. این روندی است که کارگران بخشهای مختلف صنایع ومعادن و شرکت ها علیه بیحقوقی و ستم و استثمار کارفرماها و حامیان دولتی شان ادامه داشته است.  

ثبت برگ دیگری از جنایتی بزرگ در کارنامه اسلام سیاسی!

ثبت برگ دیگری از جنایتی بزرگ در کارنامه اسلام سیاسی!
تهاجم تروریستی تروریست های اسلامی به دفتر هفته نامه شارلی هبدو در پاریس، دنیا را لرزاند و وجدان بشریت را بشدت جریحه دار کرد و خشم و انزجار مردم جهان را برانگیخت. کشتار کارکنان این هفته نامه، اقدامی سازمانیافته و هدفمند از سوی ارتجاع و در ضدیت با آزادی بیان و اندیشه در جنایتبارترین شکل ممکن بود. 

مردم آزادیخواه !چشمان نیما، تنها فرزند بهنام ابراهیم زاده در انتظار باباست

هر سال در چنین روزهائی ( منظورم در آستانه سال تازه میلادی) است، طراحان امنیت ملی جمهوری اسلامی و شکنجه گران میدانی این رژیم غرق در منجلاب فساد و آدم کُشی، فرصت را غنیمت شمرده و فشار بر کارگران مبارز و حق طلب را افزایش می دهند. دستگیریها را شدت می بخشند، در زندانها با پرونده سازی برای زندانیان، زندانها و محاکمات دیگری برپا می کنند. زندانیان را در نهایت وحشیگری با انتقال به بند زندانیان خطرناک تحت شدیدترین فشارها و حمله های روانی و جسمی قرار می دهند. در همین روزها شاهد دستگیریهای بیشتر فعالین کارگری در سنندج هستیم.

افزایش بهای نان، تعرض جدید جمهوری اسلامی به معیشت توده ها

در اوایل آذر ماه، دولت ” امید و تدبیر” روحانی، با ادعاهایی همچون “بهبود کیفیت نان” و حل مشکل “افزایش هزینه های نانوایان” مجوز افزایش قیمت نان به میزان حداقل ۳۰ درصد را صادر کرد. با اعلام این تصمیم از زبان سخنگوی دولت، بلافاصله نرخ نان به صورت تصاعدی در سراسر کشور بالا رفت و بر طبق گزارشات منتشره، در برخی از شهرها نظیر شیراز، نرخ نان عرضه شده در نانواییها تا ۱۰۰ درصد و در نقاط دیگر حتی تا ۲۰۰ درصد افزایش یافت. تا جایی که بهای یک عدد نان بربری در برخی نقاط کشور به هزار تومان و نان لواش به ۳۰۰ تومان هم رسید. چند روز پس از اعلام این تصمیم، گزارشات منتشره در شبکه های اجتماعی روشن ساختند که علیرغم ادعای بهبود کیفیت نان نه تنها تغییری در کیفیت نان بوجود نیامده بلکه هر روز کیفیت نانی که در اختیار مردم قرار می گیرد بیشتر نزول کرده و می کند.