کشتار تابستان ۶۷

شش ماه در تهران و سه سال در بندرعباس مخفی بودم و همیشه آماده ی فرار. بیش از ۱۳ خانه و ۶ شغل عوض کرده بودم . فقط موقع حمام کردن کفش از پایم در می آمد. بیش از ۳ سال هم در دبی نیمه مخفی زندگی کردم. تا اینکه چند ماه قبل آدرسمان در دبی نیز لو رفته بود و بالاجبار از دبی هم قاچاقی با لنج همراه ۳ رفیق دیگر راهی هندوستان شدیم. در اسکله ی بمبئی دستگیر و بعد از اینکه رگهای دستمان را بدجوری با تیغ زدیم پلیس اجبارا ما را به بیمارستان برد و از دیپورت ما منصرف شد. چند ماهی را در زندانهای اداره مهاجرت و زندان مرکزی بمبئی با شپش ها سرو کله زده بودیم. البته زندان اول را که زندان موقت بود، پس از تلاش جدی ظرف چند هفته با همکاری ٣ رفیق دیگر و بخشی از زندانیان موفق شدیم شپش ها را در بند مردها براندازیم. 

برعلیه انتخابات ضد مردمی و غیر دمکراتیک

مردم مبارز و انقلابی ایران ۳۴ سال است که انتخابی ندارند و نمی توانند انتخاب کنند و به آنها اجازه داده نمی شود که انتخاب کردن داشته باشند. بیش از سه دهه است که این مردم رنج و فلاکت ددمنش ترین و هارترین رژیم دنیا را به دوش می کشند و در زندانی به بزرگی کشور ایران با ۷۵ میلیون زندانی به سر می برند. کوچکترین حق و حقوق انسانی و اجتماعی را از آنها سلب و دریغ کرده اند. یک نفر برای میلیونها انسان که تفکرات و خصوصیات مختلف و متفاوت اجتماعی – سیاسی دارند تصمیم می گیرد. بر طبق تفکرات عقب مانده مذهبی خود و بر خلاف شئون انسانی کنونی جامعه دستور و فتوا میدهد و دار و دسته های سیاه مذهبی خود را با افکار قرون وسطایی به جان مردم انداخته است و به زندان بانان این زندان بزرگ تبدیل شده اند.  

با هم و یکصدا بپا شویم , شرایط خیزش تاریخی و توده ای مهیاست!

” نه، به سازش و نه به تشویق بی معنی بردباری”

 هر روزِ سازش، مدارا و بازی در این زمانه و میانه ی ایران اسلامی با ولی فقیه و اصولا نظام شیعه، درد بار تر و پُر مخاطره تر از پیش می شود و به سوزاندن فرصت رهائی و تعویق ایجاد فردائی آزاد، انسانی، برابر و بهتر که هدف همه ماست می انجامد و طبعا امکان تغییر ممکن فعلی از کف مردم ما می روبد. 

جنبش دانش جویی بر علیه نمایش انتخابات ریاست جمهوری ایران!

در حکومت اسلامی ایران، انتخابات به معنای واقعی نمایشی و پوچ و غیرواقعی است. زیرا در کشوری که فعالیت احزاب و سازمان های سیاسی، انجمن ها، شوراها و نهادهای مردمی و رسانه های مستقل آزاد نیستند؛ آزادی کاندید شدن و انتخاب شدن و انتخاب کردن وجود ندارد و هر کاندیدا از ده ها فیلتر پلیسی – امنیتی عبور داده می شود؛ حتی کسی هم که انتخاب شود باز هم رهبر می تواند رای آن را باطل کند از این رو، حقیقتا انتخابات پوچ و بی معنی است. اما در همین حکومت های دیکتاتوری چون حکومت اسلامی ایران، دعواهای جناحی و حتی فردی و کیش شخصیت برای گرفتن پست و مقام و قدرت بیش تر در درون حاکمیت واقعی است. برای مثال، سیدعلی خامنه ای و فرماندهان سپاه و نیروهای انتظامی و غیره از هر فرصتی برای تهدید جناح های رقیب شان استفاده می کنند و برای همدیگر پرونده می سازند تا روز مبادا آن را رو کنند. 

جنایتی دیگر در بنگلادش

ساختمان چندین هزاره نفره‏ی استثمار و ناامن سرمایه در بنگلادش، فرو ریخت و جان صدها کارگر را گرفت. همین چند ماه قبل بود که بیش از ۱۰۰ تن از کارگران تولیدی پوشاکِ این کشور در آتش سوختند و دنیا، این‏بار شاهد رخ‏داد و فاجعه‏ی دردناکِ دیگری، و آن‏هم در ساختمان ۸ طبقه‏، در تاریخ ۲۴ آپریل ۲۰۱۳ بوده است. سرمایه‏داران بیش از ۳ هزار کارگر را در محیط ترک برداشته جای دادند و علی‏رغم تاکیدات مکرر، مبنی بر ناامن بودن ساختمان، بر تداوم کار، آنان اصرار داشتند. 

به مناسبت یک مه

نئولیبرالیسم علیه اردوی کار

محمد قراگوزلو

پیش کشِ: اکبر معصوم بیگی

در آمد

       از سال ۲۰۰۸ نظام جهانی سرمایه داری وارد بحران جدیدی شده است که از جهات مختلف با بحران های سیکلیک و روتین متفاوت است و به طور مشخص به بحران ساختاری سرمایه مانسته است.ما پیش ازین طی مقالات متعدد و یک مجلد کتاب فشرده(بحران، نقد اقتصاد سیاسی سرمایه داری نئولیبرال،۱۳۳۸،تهران: موسسه ی انتشارات نگاه) به ارزیابی بخشی از مختصات این بحران پرداخته ایم. همچنین در کتاب مبسوطُ”امکان فروپاشی سرمایه داری و دلایل شکست سوسیالیسم اردوگاهی“(۱۳۹۲،تهران : نگاه)-  

روز جهانی کارگر روز ماست..

در حالیکه تنها چند روز دیگر به اول ماه مه مانده است با اینهمه برای منه کارگر این روز( یعنی روز جهانی کارگر) حکم تحویل سال نو کاریمان است . روزیست که پایان سالیست که رفته ،توام با موفقیتها ویا شکستها و مشکلات ویا کامیابی های احتمالی، در سال کاری که گذشته است. همچنین آغاز سالیست که امیدواریم بهبودی وسیع وعمیقی در زندگی ما کارگران همراه باشد. اگر در سرتاسر جهان واز ملل و کشورهای گوناگون جهت مشخص نمودن گذرایام از سالنامه هایی چون،میلادی،شمسی ،سال چینی وهندی وغیره استفاده میشود اما روز جهانی کارگر یگانه تقویم مشترک تمامی کارگران جهانست.که این خود به تنهایی گواه همبستگی تمامی توده های کارگران است. 

به مناسبت روز جهانی کارگر

حالا وقت اش است

آخر ِ ماه
حقوق ات را گرفته ای با یکدست
و داده ای به طلبکارها با دست دیگر
حساب که می کنی
چیزی نمی ماند برای جیب ها
و چندین دهان ِ خالی
که پر نمی شود هیچگاه 

چرا باید طبقه کارگر و مردم آزاده ایران، در نمایش انتخاباتی ریاست جمهوری شرکت کنند؟!

در حالی که بی کاری و گرانی و فقر در جامعه ایران، بی داد می کند سران و مقامات حکومت اسلامی ایران، با نزدیک شدن نمایش انتخابات ریاست جمهوری شان، برای تقسیم قدرت و ثروت در جامعه همانند گرگ ها همدیگر را می درند و در عین حال، به مردم معترض چنگ و دندان خونین خود را نشان می دهند. 

درباره مبارزه طبقاتی کارگران ایران

مطلبی که در این پست میخوانید، به قلم "رضا شهابی" و به نقل از سایت سندیکای شرکت واحد، که بدلیل طولانی بودن مطلب به صورت فایل پی دی اف برای راحتی شما خوانندگان عزیز قرار دادم.

درباره مبارزه طبقاتی کارگران ایران

«گسترده باد تشکلهای مستقل حوزه ای و سراسری کارگران»

«به امید گسترش صلح، عدالت، آزادی و برابری»

«زنده باد اتحاد و همبستگی طبقه کارگر»